𝐘𝐨𝐮 𝐖𝐢𝐥𝐥 𝐁𝐞 𝐌𝐲 𝐂𝐡𝐢𝐥𝐝 |I 𝐍𝐲𝐨𝐤𝐚𝐫𝐢 I|

☕︎

Uykusunu devam ettiren Haru ile birlikte mağazanın çeşitli bölümlerinde turlar atıyordu Hikari. İlgi çekici ve tuhaf çok fazla malzemeye rastlamıştı ama Nyoko'nun izni olmadan bir şey almak istemiyordu. Deneyimli sayılmazdı ama yine de anne olan Nyoko'ydu.

"Annen sence nasıl biri Haru?" Haru'ya yönelttiği bu sessiz sayılabilelcek soru karşısında elbette minik Haru cevap vermemişti. Hala uyuyor olması biraz sıkılmasına neden olmuştu Hİkari'nin.

Nyoko'nun nasıl bir anne olacağı ise cevabı belli biri soruydu. Şefkatli ve her alanda Haru'ya destek olacak mükemmel bir anne olacağı açıktı. Hikari'yi endişelendiren bir şey yoktu bu konuda.

Asıl endişelendiği şey Nyoko'nun yanındaki çalışan kadından kaynaklıydı. Bakışları sanki onu tek lokmada yiyebilecek bir yılanı anımsatıyordu. Korkutucu olduğu kadar sinir bozucu bir durumdu..

Kucağındaki Haru'nun kımıldanması ile gerildi. Bakışlarını uyuyan minik bebeğe çevirdiğinde onun artık uyumadığını fark etti.

Büyük yeşil gözleri vardı. Masumluğun vücut bulmuş haliydi adeta. İçerisinde yıldızlar vardı sanki..

İkili birbirine bakıyordu. Uzunca bir bakışma olabilirdi ama çok fazla duygu içeriyordu. Her şeyden önce Haru ona bakan bu tuhaf adamı tanımaya çalışıyordu.

Hikari ise gördüğü yüz karşısında mest olmuştu. Öylesine sevimli bir yüzü vardı ki onu bir kediye benzetiyordu. Sonsuza kadar bakabilirdi onun gözlerine.

"Haru?" Şaşkınlıkla yönelttiği soru karşısında tehlikede olmadığını anlayan Haru, ismini duyduğu anda güler bir yüzle sevimli bir ses çıkarmıştı.

Yumuşak ve sıcak olan o çocuksu ses karşısında tatlılık krizine girebilecek gibi hissediyordu. Gökten düşmüş bir melek gibiydi Haru. Kim onu terk etmek isterdi ki?

Bir an için evlat edinme kurumundaki o kadının sözlerini hatırladı. Annesi doğum sırasında ölmüş babası ise bakamayacağını belirterek velayetini üzerinden atmaya çalışmıştı. Sonuç olarak Haru bir kaç aylık bekleyişin ardından yeni ailesine kavuşmuştu.