Anxiety | The Uncanny Counter Evreni

1.Bölüm: Koma

Okuldan dönüyordum. Eve doğru yürürken pazar kalabalığının içine girmiştim. Bu beni geriyordu.
Fazlasıyla. Çünkü bende anksiyete vardı.

Ellerim titremeye başladı. Umursamadan yola devam ettim. Pazar kalabalığından çıktığımda biraz başım dönüyordu. Fark etmeden yolun ortasından geçmişim.

Arkamı döndüğümde yüzüme vuran o ışık gözlerimi kamaştırdı...

Gözlerimi kısarak bakmaya çalıştığımda bir araba bana doğru geliyordu. Hiç durmadı, umursamadan çarptı bana. Sonrasını hiç bir şekilde hatırlamıyorum.

-6 ay sonra-

Bembeyaz bir yerde açtım gözlerimi. Kimse yoktu, öylece yatıyordum yerde.

Kalkıp etrafıma bakındım.

Yn: Kimse var mı?

Arkamdan birisi dokundu. Korkuyla arkamı döndüm.

Bir kadın vardı. Yaşlıydı. Bembeyaz giyinmişti.

Yn: Siz kimsiniz?

Wigen: Adım Wigen.

Yn: Ben nerdeyim?

Wigen: Öteki dünyadasın.

Yn: Öldüm mü?

Yn: YA BENİM DAHA YAPACAKLARIM VARDI!

Wigen: Sakin ol. Ölmedin.

Yn: O zaman niye burdayım?

Wigen: Komadasın.

Yn: Koma mı? Ne zamandır?

Wigen: 6 aydır.

Yn: 1 yılımın yarısı boşa gitti.

Yn: Burda mı kalsam acaba? Ekonomi çok kötü.

Wigen gülmüştü.

Yn: Neyse. Komadan çıkmak istiyorum.

Wigen: Bir şartla.

Yn: SÖYLE! YAŞAMAK İÇİN HER ŞEYİ YAPARIM!

Wigen: Avcı olmayı kabul edersen komadan çıkabilirsin.

Yn: O ne?

Wigen bana avcılağa dair bir kaç şey anlattı.

Yn: Ölüm tehlikesi de var yani?

Wigen: Evet.

Yn: En azından şimdi ölmüyorum.

Yn: Tamam kabul.

Wigen: Güzel.

...

Dünyada gözlerimi açmıştım.
Yanımda kıvırcık saçlı, yakışıklı birisi vardı.

Yn: Aman aman nereye geldik bi anda?
Daha demin komadaydık.

Ne diyorum ben ya?

Yn: Sen kimsin?

Mun: Adım Mun.

Yn: Sadece Mun mu?

Mun: So Mun. Ama genelde Mun diyorlar.

Yn: Anladım.

Elime baktığımda siyah noktalar olduğunu gördüm.

Yn: Haa. Wigen bunlardan bahsediyormuş.

Mun: Sen kaç yaşındasın?

Yn: 18. Ama 19 sayılır.

Yn: Bir dakika bugün ayın kaçı?