Anxiety | The Uncanny Counter Evreni

7.Bölüm: Uçurum

Karnım acıkmıştı. Bişeyler yemek için içeriye gittim.

Hana: Hiç oturma Yn. Gidiyoruz.

Yn: Ya. Ben niye yemek yiyemiyorum hiç?!

Yn: Bu arada kim?

Hana: Aynı kişiler.

Yn: Ben gelmiyorum. Siz gidin.

Mun: Geliyorsun Cafer.

Yn: Gelmiyorum somon balığı.

Motak: Cafer ne lan?

Mun: Bu gerizekalı dün bana kendini tanıtırken,
"Benim adım Cafer. Boyum, 1.10. Kilom, 25" demişti o yüzden öyle diyorum.

Hepsi gülmüştü.

Yn: Aman ne komik.

Bayan Chu enseme vurdu.

Chu: Hadi hadi, gidiyoruz.

Yn: Benim suçum neydi tam olarak?

Mun: Yn sende geliyorsun.

Yn: Ama Wong'da orda!

Mun: Bişey yapamaz.

Yn: Yaw he he.

Arabaya bindik. Gerilmiştim.

Mun: Motak, biz Hwang'la dövüşelim.
Bayan Chu, Hana. Siz Gelly ile.

Yn: BEN O WONG'UN YANINA TEK GİTMEM!

Hana: Bişey olursa kulaklıktan seslen:

Yn: Ya offf.

Motak: LAN TIR GELİYOR!

Yan taraftan gelen tır arabaya çarptı.

Araba 2-3 kere takla attı, sonrada ters bir şekilde uçurumdan düştük.

...

-Wong'dan-

Sanırım hepsini öldürmüştük.

Hwang: Nasıl çarptım ama?

Gelly: MÜKEMMEL!

Ben bişey dememiştim.

Wong: Çok iyiydi Hwang.

Hwang: Wong senin moralin mi bozuk?

Wong: Yoo.

Hwang: Eğlenmeye gidelim mi?
Ne dersiniz?

Gelly: Bence uçurumun aşağısına inip öldüklerinden emin olalım.

Hwang: Gerek yok ya. Ölmüşlerdir.

Wong: Bencede ölmüşlerdir.

Wong: Siz eğlenin.

Tır'dan inmiştim.

Hwang ve Gelly gitmişti.

Uçurumun yamacına oturdum. Aşağıya bakıyordum.

Bir yandan da gülüyordum.
Hepsi geberdi.

Bir anda arabanın kapısı uçtu.

Mun çıktı içerden. Her yeri kan içindeydi.

Ağlıyordu da.
Sanırım diğerleri ölmüştü.

Mun: UYANIN LÜTFEN!
YALVARIRIM UYANIN!

Güldüm. O kadar bağırıyordu ki..

Sesi tam buraya kadar geliyordu.

Mun: HANA, MOTAK, YN, BAYAN CHU!
SES VERİN!

Wong: BAĞIR BAĞIR! ANCA UYANIRLAR!