29.Bölüm: Arkandayım

107 9 92
                                    

Bir süre sonra polislerden biri gelip kelepçeleri çıkarttı.

Polis: Serum bitince çıkabilirsiniz.
İyi günler.

Tekrar çıktı odadan.

Yn: E bu ceset burda kaldı.

Wong: O değilde şimdi iki saat bu serumun bitmesini bekleyeceğiz.

Yn: Kaçalım.

Wong: Mantıklı.

Wong kolundaki serumu çıkarttı.
Sonra odadan çıkıp yangın merdivenine gittik.
Ordan aşağıya inip hastaneden çıktık.

Wong: Basitmiş.

Bir süre sonra sığınağa geldik.

Motak: Hoşgeldiniz.

Chu: Wong senin koluna ne oldu?

Wong: Hwang yaptı. Önemli değil ama.

Chu: İyileştireyim.

Wong: Gerek yok. Yorulmayın siz.

Odaya gittiğinde pansuman malzemelerini alıp yanına gittim. Benim yatağıma yatmıştı.
Kolunu yan tarafa uzatıp diğer eliyle yüzünü kapatmıştı. Gidip yanına oturdum.

Yn: Uyuyacak mısın?

Wong: Evet. Yorgunum.

Bişey demedim.

Bir pamuk parçasına biraz tentürdiyot
döktüm. Yarasına sürdüğümde elini yüzünden çekip koluna baktı.

Wong: Yaktı be.

Yn: Normal.

Onun üstünede büyük bir yara bandı yapıştırdım.

Yn: Bu pansumanla olacak iş değil biliyorsun
değil mi?

Wong: Biliyorum. Bişey olmaz.

Onu öpüp odadan çıktım.

Motak: Yn hazır mısın?

Yn: Ne için?

Motak: Seni okula yazdıracaktık ya hani.

Yn: Haa doğru. Hazırım.

Motak: Gidelim.

Motak ve ikimiz arabaya bindik.

Motak: Hangi okuldu?

Yn: ********* lisesi.

Motak arabayı sürmeye başlamıştı.

Min-hyuk'un numarasını kaydetmiştim.
O aradı. Açtım.

Min-hyuk: Ne yapıyorsun?

Yn: Okula gidiyorum. Sen?

Min-hyuk: Oturuyorum boş boş.

Yn: İyiymiş.

Yn: İyiymiş

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Anxiety | The Uncanny Counter EvreniWhere stories live. Discover now