İyi okumalar
Beğenmeniz dileğiyle
🤎🤎
☆☆☆☆☆☆☆☆
Çalan telefonumla zorda olsa uyanıp gözümü açmadan aramayı açtım.
'Alo'
'Merhaba jisung , nasılsın?'
'Şimdi uyandım , sen nasılsın?'
'Üzgünüm uyanmana neden oldum'
'Sorun değil'
'Buluşalım mı demek için aramıştım'
'Bugün mü?'
'Evet sende müsaitsen'
'Müsaitim'
'O zaman tatlıcı da buluşalım mı?'
Ahh
Hayır
Orası olmaz.
'Başka yerde buluşsak?'
'Hmm öyleyse alış veriş merkezine gidelim mi?'
'Aaa aslında... tamam olur'
'Süper saat on iki senin için uygun mu?'
'Uygun'
'O zaman okulun karşısında ki durakta buluşalım'
'Olur'
'Görüşürüz'
'Görüşürüz'
Telefonu komidinin üstüne bırakıp yataktan kalktım , elimi yüzümü yıkamak için.
Islak ellerimi kurularken boş bileğimi fark etmemle duraksadım.
Bilekliğim nerede?
Odama dönüp etrafa kısaca baktım , burada değildi , peki ya nerede?
Gezi dönüşünde bileğimde olduğuna eminim.
Belki de düşürmüş olmalıyım.
Ayy neyse
Odamdan çıkıp mutfağa gittim , annemle babam çoktan çıkmışlardı.
Dolaptan çilekli sütümü çıkarıp hızlıca içmeye başladım.
Saat on buçuğa doğru yaklaşıyordu.
Biten sütun kabını çöpe attım ki tekrar çalan telefonumla odama gittim.
Arayan chan hyung'du , umarım bir sorun yoktur.
'Alo hyung'
'Selam jisungie , nasılsın?'
'Selam hyung , iyiyim sen nasılsın?'
'Bende iyiyim , biraz vaktin var mı?'
'Var hyung'
'Bize uğrar mısın? Evde bizim olmayan bir bileklik varda belki senindir'
'Ahh bende bilekliğimi bulamıyordum , birazdan gelirim'
'Tamam jisungie bekliyorum'
'Hoşçakal hyung'
Telefonu kapattığım gibi pijamalarımı çıkartıp üstümü giyindim ve anahtarımı alıp evden çıktım.
Kısa süre sonunda geldiğim apartman önünde duraksadım aklıma dün akşam gelmişti , umarım minho'yla karşılaşmam.
Merdivenden ikişer üçer çıktıktan sonra biraz soluklanıp zile bastım.
