UÇURUM

6.Bölüm

6.bölüm: Maral, korkma

Görseldeki kız temsilidir, gerçek karakterimiz böyle görünmüyor.

Keyifli okumalar :)♡

Başıma biri dikildi gözümü kısarak baktığımda Aleyna'nın olduğunu fark ettim. Ayağı ile karnıma vurup yerde yatan bedenime kıvrılmasını sağladı. Aleyna'nın bu hareketiyle kaç kişi olduğunu bilmesem de bana vurmaya ve tekmelemeye başladılar.

bir kız beni yakandan tutup uçurumun ucuna getirdi "Yapma nolur" kız beni duymuyormuş gibi alaylı bir şekilde "Aşağıya bak" dedi. Kafamı aşağı çevirdiğimde ~derin olduğu kesin~ deniz vardı. Yüzüne bilmiyordum ki, nefesim daralmaya başladı kalbim ağzından çıkacak gibi atıyordu.

Hayır bayılıp Kaderimi onların eline bırakamam.

Bora seni affetmeyeceğim.

Hızlı ayak sesleri duyunca kız benim yakamı bırakıp hızlıca itti.

(yazardan: daha rahat hayal etmeniz için kız elleriyle toprağı tutuyor fakat yukarıyı göremiyor)

Ayağım kayıp düşerken elimle toprağı tuttum ama elim kaymaya başladı.

"Yardım edin" bağırarak ağlıyordum "Maral, korkma" diye biri seslendi. Bu ses çok tanıdıktı bunu uzunca düşünemedim çünkü hemen ardından kısa kısa 3 tane uluma duydum. Elim ayağım titremeye başladı.

Büyük bir el bileğimi kavradı beni kendine çekmeye çalıştı. Fakat ne o beni çekebildi ne ben kendimi yukarıya atabildim.

Galiba yolun sonuydu kısa ve hastalıklı bir hayatın sonu. Mazoşist değilim ama yaşamaya meraklı olduğunu da söylenemez.

Suya düştüğümde panikle ellerimi çırptım. Acı çekerek ölmek istemiyorum.

Yukarı çıkamıyordum. Sanki biri beni belimden aşağı çekiyordu. Korku tüm bedenimi kaplarken kafamı hızlıca bir kayaya çarptım.

Gözlerim kapanırken aklımdan geçen tek şey korkuydu.

Merhabalar kelime sayısını yazmaktan vazgeçtim.
2,3 bölüm sonra Maralın hastalığını açıklayacağım.

☆☆Maralın hastalığı hakkında ne düşünüyorsunuz?☆☆

Volte atmayı unutmayın.
Merak ettiğiniz soruları sorabilirsiniz.
İyi okumalar♡♡