Açık Yara Sineması

5- "aşk pankeki ve edilen kavgalar"

5- "aşk pankeki ve edilen kavgalar"

Bölüm şarkımız olsun: Berk Baysal- Yaralarını ben sarayım

🤍

Sessiz ve sakince oturmaya çalıştığımız kahvaltı masasında herkesin bardağıyla bakışması bitmek bilmiyordu. Eve girdiğimiz andan beri sinirli olan Ömer abi biraz olsun sakinleşmemiş, gözlerini diktiği Yiğit'in dünyadan bihaber tebessüm edip durması ise onu çileden çıkarmaya devam etmişti.

Öyle bir zamanda Yiğit'le konuşmuştum ki sağ olsun iki komutan dediğime diyeceğime pişman etmişlerdi beni. Mehtap'ın ayaklanıp pişmekte olan pankekleri tavadan alıp masaya koymasıyla ortamda birkaç ses oluşmuştu. Fırsattan istifade derin bir nefes aldığımda zaten gözü benim üzerimde olan Yiğit saniyesinde yüzümü incelemişti. Zorda olsa ona bakmamayı başardığımda sakince önüne dönmüştü.

Mehtap yanıma oturduğunda masaya bıraktığı pankeklere gülmeden edemedim. Evlendiği zaman ona dalga geçmek için kalp şeklinde pankekler yapan bir tava almıştık, bugünkü pankekleri de onda pişirmişti. Yiğit pankeklere bakıp Ömer abime döndü.

"Komutanım bakın kalpli pankekler. Geçen gün sosyal medya da gezerken görmüştüm bunlardan, beğenen aşkı bulacak diyordu."

"Beğendin mi bari?" Alayvari şekilde soru soran Ömer abim Yiğit kocaman gülümsedi ve bana dönüp konuştu:

"Ben bulmuştum abi gerek yoktu ama yine de beğendim tabi. Aşk pankeki sonuçta, beğenmek gerek. Sen de beğenir miydin Ahu?"

Gülümseyen yüzüm bir anda donup yerini şaşkınlığım aldığında kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı. Sanki yeterince kaşları çatık değilmiş gibi daha da çatan Ömer abimle yavaşça yutkundum. Bu çocuk cidden dayak istiyordu. Hani, insan ayıp olmasın diye susardı; yok asla susmuyor illa damarına basıyordu! Zaten kalbime zararı vardı bari insan içinde yapmasındı, bayılıp kalacağım diye korkuyordum.