Bu sabah uyandığımda yanım boştu. Barış benden önce uyanmış, kahvaltı hazırlamıştı bizim için. Belliki dün benim hazırladığımı görüp mahçup olmuştu.
Kahvaltımızı yapıp dışarı çıktık biraz dolaşmak için. Evde oturmaktan sıkılmamıştık ama havasızlıktan bunalmıştık.
Dünden beri aynı kıyafetlerle olduğum için üzerimi değişmem gerekiyordu ama Barış eve gitmeme izin vermediği için karşımıza çıkan ilk mağazadan bir şeyler alıp giydim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Boş bir arsaya gittik bana motor kullanmayı öğretmesi için. Pek beceremedim ama yine de kullandım. Bu arada çok ağırmış bu motorlar, döndürene kadar canım çıktı. Her süremeyişim de Barış kahkahalara boğuldu.
Bir süre daha motorla savaştıktan sonra yemek yemeye gittik. Barış beni çok güzel bir Çin lokantasına götürdü. Yemekleri aşırı lezzetliydi.
Şimdi ise hava kararmıştı ve biz boş bir ara sokaktaydık. Bulduğumuz her yerde öpüşüyor, bir birimize dokunmaya çalışıyorduk. Barış beni kucağına alarak duvara yaslamıştı.
"Barış eve gitmem gerek artık."
"Neden?"
"Ne demek neden, iki gündür eve uğramadım ve annem bunu öğrendiğinde beni öldürecek."
"Annen neden her şeye bu kadar katı?"
"Aslında eskiden bu kadar katı değildi, ama son bir yıldır her şeyime karışıyor. Kıyafetimden gideceğim yere kadar her şeyime. Babam öyle şeylere karışmaz, genç kız istediği her şeyi yapsın der ama annem öyle değil."
"Bizim sevgili olmamıza bir şey söyler mi annen?"
"Bir yıl önce olsaydı bu, hayır sevgililerime karışmaz derdim. Ama şimdi ne söyler bilmiyorum, umrumda da değil zaten."
"Gitme."
"Orası benim evim."
"Gece perisi, evime geldin, kokunu bıraktın ve ben artık o eve sensiz girmek istemiyorum. Çok boş hissettiriyor."
Boynundaki kollarımı sıklaştırdım.
"Gitme o zaman eve, annenlerde kal."
"Neden bu kadar karşısın kendi evimde kalmama?"
"Senden uzak kalmak hoşuma gitmiyor, annenlerde kal. Eğer seni özlersem bir adım uzağımda olursun."
Bir süre yüzümü izledi, aklından ne geçtiğini o kadar merak ediyorum ki şu an.
"Tamam ama bir şartım var."
"Neymiş?"
"Her gece seninle uyurum." Gözlerim şaşkınlıkla büyürken konuşmaya devam etti. "Evinizde kimin olduğu umrumda olmaz, bir kez benimle uyudun, bir kez tadını aldım. Artık sensiz uyuyamam. Anlaşıldı mı gece perisi?"
