Aστέρια και Γαρδένιες

Γράμματα

"Μαργέτα επιτέλους! Θ' αργήσουμε.". Η φωνή της μαμάς της την εμπόδισε να διαβάσει μια τελευταία φορά το γράμμα. Δεν χρειαζόταν. Το είχε μάθει απ' έξω. Μια βαθιά ανάσα. Το δίπλωσε και το έχωσε στο πάτο της ντουλάπας. Ταίριαζε πλάι στο σκίτσο που ποτέ δεν είδε. Σε λίγο θα τον έβλεπε ξανά. Επιτέλους επέστρεφε στον τόπο του. Τόσοι μήνες μακριά του. Πόσες ζωές πέρασαν από τότε; Ένας γάμος, πολλές απιστίες, πολύ ξύλο, πολλή πίεση, πολλή ταπείνωση. Ζωές που δεν ταίριαζαν σε κανέναν άνθρωπο. Πούδραρε καλύτερα το μάγουλο της. Μη φανεί η μελανιά. Μη τη δει εκείνος που τα έβλεπε όλα πάντα. Έκλεισε την πόρτα της φυλακής της. Περπάτησε στον διάδρομο. Τα χέρια της ιδρωμένα, το μυαλό της στο γράμμα του, η αγωνία στην καρδιά. Άρχισε να το επαναλαμβάνει από μέσα της. Άκουγε την φωνή του να το διαβάζει και οι χτύποι ηρεμούσαν. Του χρωστούσε μια απάντηση.

Σεπτέμβριος 1918

Μαργέτα μου,

Μας ζήτησαν να στείλουμε γράμματα στους δικούς μας. Φύλαξα ένα για τη μάνα μου και ένα για σένα. Και ας μην είμαστε πια μαζί. Και ας μην ήρθες τότε. Έχω τόση ανάγκη να σου γράψω. Πριν ένα μήνα πέθανε ένας φίλος στα χέρια μου. Ξέρεις ποιο ήταν το παράπονο του; Δεν είχε γυναίκα να τον κλάψει. Δεν άφησε παιδιά πίσω του. Μόνο μια μάνα που τον είχε μοναχοπαίδι. Τον έκλαψα εγώ. Μετά σκέφτηκα τα λόγια του και ντράπηκα. Ένιωσα ευγνωμοσύνη που ήρθες στην ζωή μου έστω και για λίγο. Γνώρισα τον έρωτα, ίσως δακρύσεις για μένα αν χαθώ. Είμαι τυχερός. Κάθε μέρα πρώτα βάζω την φωτογραφία που μου χάρισες στην τσέπη μου. Μετά πιάνω τ' όπλο. Αν πεθάνω να πεθάνω με τη φωτογραφία σου ένα με την καρδιά μου. Όλοι στη μεραρχία πιστεύουν πως είσαι το κορίτσι μου. Δεν τους διορθώνω. Για μένα θα είσαι πάντα το κορίτσι μου. Ό,τι κι αν νιώθεις εσύ. Δεν μπορώ να σε βγάλω από μέσα μου. Βλέπω κόκκινα αγριολούλουδα και θυμάμαι το κόκκινο φόρεμα στο γεφυράκι. Είχε αεράκι τότε. Φάνηκαν τα πόδια σου. Ζαλίστηκα. Έψαξα τα μάτια σου. Ερωτεύτηκα. Φοράω τις φανέλες και τις κάλτσες που μας στέλνουν. Φαντάζομαι πως τις έπλεξες εσύ. Έτσι με ζεσταίνουν περισσότερο. Μια πέτρα μου θύμισε το παγκάκι που συναντιόμαστε και ήθελα να κάτσω πάνω της ώρες. Κάθε νύχτα κοιτάω τ' αστέρια και τα μάτια σου είναι πάντα πιο φωτεινά απ' αυτά του ουρανού. Υπάρχεις παντού και ας μην είσαι εδώ. O Όσκαρ Ουάιλντ λέει πως ο έρωτας είναι σαν τον πόλεμο. Eίναι εύκολο ν' αρχίσει αλλά δύσκολο να τελειώσει. Ο δικός μου έρωτας δεν θέλω να τελειώσει ποτέ. Σε δυο μέρες έχουμε μάχη. Οι Βούλγαροι και οι Γερμανοί απ' τη μια μεριά. Εμείς με τους Γάλλους και τους Σέρβους απ' την άλλη. Έχω εμπιστοσύνη στον διοικητή μας. Ο Γαργαλίδης είναι κι αυτός απ' την Μεσσήνη. Μιλήσαμε λίγο. Αν ζήσω, αν σε ξαναδώ μετά το Ντόμπρο Πόλε πες μου αν έχει τελειώσει ο έρωτας για σένα. Δεν με νοιάζει που δεν ήρθες. Δεν με νοιάζει που παντρεύτηκες. Η παρηγοριά μου είναι η θλιμμένη νύφη μήνες πριν. Η ελπίδα μου πως ίσως μ' αγαπάς μου δίνει κουράγιο να πολεμάω. Στέλνω το γράμμα με τ' όνομα του γαμπρού σου με την ευχή να φτάσει στα χέρια σου.