New Ailem Aşiret/Gerçek Ailem

46

@505cemre_k bu bölüm şeker fabrikalarını solayacak şekere gelsin❤️.

....

"Bir varmış bir yokmuş kırmızı başlıklı kız ormanın derinliklerindeki vahşi kurtun pençesinden kurtulamamış... KÖTÜ SON..."

Elindeki telefonun ekranından kendi yüzüne baktı, gülümsedi büyükçe intikamını almıştı alacaktı ve bunları babasına göstererek yapacaktı,  sevdiği kadınla evlenmesinin cezasını ona bu şekilde ödeyecekti.

Orta yaşlarında olan adam daha önce hazırladığı kameraların çekim yapması için onları aktifleştirip ardından Cafer beye özel çekim yapmak için telefonun odanın geniş açısını alabilecek bir konuma yerleştirip videoyu başlatma tuşuna bastı.

Karanlık ortamda ışıkların  açılmasıyla aydınlandı, ekranada ilk sandalyede baygın şekilde bağlı Ravzanın bedeni göründü.

Rüzgar seslerinin uğultusu fabrikanın içini kulak tırmalayan bir uğultuyla doldururken buna kenardan kafasınada kar maskesiyle duran adamın ıslık sesleri eklendi.

Yavaş adımlarla ekran görüş açısındaki bağlı kıza yaklaştı.

Islık çala çala yavaş adımlara yürüdü Aytekin.

Adımları Ravzanın bağlı olduğu sandalyenin önünde durdu, kısa bir an bakışlarını herşeyi kayıt eden telefona ardından yaptıklarını izleyip zevk almak için kurduğu kameralara çevirdi. Herşey yolunda gidiyordu onun için.

Kulak tırmalayan sesiyle ıslık çalmaya devam ediyordu, Ravzanın aldığı kuvvetli bayıltıcı yüzünden uyanması imkansızdı o an.

"Bir varmış bir yokmuş..."

Zevk ala ala konuşmaya başladı, önündeki kızın saçlarını tutup kokladı, herşeyi tam karşısındaki kameraya bakar yapıyordu.

İlk önce hafifece eğilip Ravzanın çenesinden tutarak aşağı düşmüş başını kaldırdı. Ravzanın yüzünü bedeni yüzünden çekmeyen kamera yüzünden, Ravzanın önünden çekilip arkasına geçti, ardından tekrardan çenesinden tutup başını kaldırdı, tam kamareya karşı.

"Uzak diyarlarda bir kız, onun korkak babası ve güzeller güzeli annesi varmış..."

Asya hanımın yüz siması aklına gelince kısa bir an gülümseyip mutlu olmuştu ama Cevher bey gerçeği aklını esir alınca içindeki öfkesini elindeki bedenden çıkardı, Ravzanın saçlarını tutup geriye doğru acımasızca çekti.

"SELAM KÜÇÜK CEVHER VE İLK AŞKIM ASYAM!!"

Sesi yükseldikçe yükselmişti. Önce sinirle kaşlarını çattı ardından sadistçe gülmeye başladı. Çünkü zaten sadistti.

"Bakın burada ellerim arasında kim var?"

Çektiği saçları serbest bırakıp yavaşça okşamaya başladı.

"Hey!! Cevhercik bak canın ellimde, kızın ellimde."

Bu düşünce neşesini yerine getirmişti, kendince canını alan adamdan canını almıştı.

Ravza son hatırladığı anın etkisiyle yavaşça gözlerini açtı, ensesindeki hafif sızının verdiği acıyla dişlerini sıkıştı, kulakları yeni doğan bebeğin ilk duyduğu an gibi yavaşca sesler gelmeye başlamıştı, gözlerini tamamen açtığında seslerde netleşmişti.

Ravza duyduğu sesle gözleri kocaman açılmıştı, rüya olduğunu düşünüp gözlerini sıkıca açıp kapattı ama hala o adamın sesini duyuyordu, bakışlarını geriye doğru çevince saçlarımın ucunu tutan Aytekinle karşılaştı bakışları.