Kabanata 5: Pag-amin at Pagtanggap

0 0 0
                                    

Sa wakas, sa ilalim ng liwanag ng mga bituin at sa kaharap ng tindahan ng libro kung saan unang nagtagpo ang kanilang mga landas, nagtapat sila sa isa't isa.

Elaiza: (*ngiti*) Mahalaga ka sa akin, Vincent. Kahit anong mangyari, gusto kong ikaw ang kasama ko.

Vincent: (*ngiti*) Ikaw rin, Elaiza. Handa akong maging malapit sa'yo, sa mga oras ng saya at lungkot.

At sa pag-amin ng kanilang mga damdamin, nagsimula ang kanilang bagong yugto bilang magkasintahan, handa na harapin ang anumang hamon ng buhay na magkasama.

Sa bawat hakbang na kanilang ginawa, tila may bagong sigla at pag-asa na sumisilip sa kanilang mga puso.

Elaiza: (*ngiting puno ng pag-asa*) Sa wakas, Vincent, nandito na tayo sa puntong ito. Handa ka na bang tahakin ang bagong yugto ng ating buhay?

Vincent: (*nakangiting puno ng determinasyon*) Oo, Elaiza. Handa akong harapin ang anumang pagsubok kasama ka. Mahalaga ka sa akin, at gagawin ko ang lahat para sa ating magandang hinaharap.

Ang kanilang pagmamahalan ay tulad ng mga bituin sa langit na patuloy na nagbibigay-liwanag sa kanilang mga landas. Sa tuwing sila'y magkasama, ramdam ang kasiyahan at kapanatagan na hindi kayang pantayan ng anumang hamon ng buhay. Subalit sa likod ng kanilang mga ngiti at pagmamahalan, may mga pagsubok na nag-aabang na kanilang dapat harapin.

Elaiza: (*naglalakad habang hawak ang kamay ni Vincent*) Alam mo ba, Vincent, kahit anong mangyari, handa akong ipaglaban ang ating pag-ibig.

Vincent: (*nakangiti habang tinitigan si Elaiza*) Pareho tayo, Elaiza. Hindi kita iiwan, at sa bawat hakbang, nandito lang ako sa tabi mo.

Subalit sa isa't isa at sa liwanag ng kanilang pag-ibig, handa silang lampasan ang anumang unos na kanilang tatahakin.

Ang Liwanag ng Pag-ibig sa Lungsod ng SerendipityWhere stories live. Discover now