FOR HER ATTENTION | chaelisa

6

Keyifli okumalar.

-

(Lalisa Manobal)

Sabah, Yerim'in bana ders sonrası meşgul olduğunu söylemesinin ardından onu bir kafede Chaeyoung'la otururken görmüştüm. Kendi arkadaş grubumla bir yerlerde oturmak için yer ararken onların yanına gitmemizle Yerim sinirlenmişti. Olay sırasında Yerim'in davranışlarına karşı Chaeyoung da beni savunmaya çalışmıştı fakat daha sonra ben, birinin ilişkime laf etmesinden çok rahatsız olmuştum ve Chaeyoung'a ters davranmıştım.

Şu anda ise yine Yerim'in evinden dönüyordum. Yine kavga etmiştik. Son zamanlarda tek iletişimimiz tartışmalarımızdı. Yerim'in neden böyle davrandığını anlamaya çalışıyordum fakat hiçbir sebep bulamıyordum. Yerim'i seviyordum. Ona aşıktım ama ilişki için çabalamaya çalışan tek taraf olmak beni yoruyordu.

Gecenin bir yarısı beni evinden kovmasıyla gözlerim yaşlı bir şekilde bildiğim sokaklardan geçiyordum. Eve gitmek istemiyordum. Nereye varacağımı bilmeden yürüyordum sadece.

Gözlerim etrafta dolanırken sokağın başında tanıdık bir yüz gördüm. Dudakları arasındaki sigaradan derin bir nefes çekip havaya üfledi. Onun yanına ilerlerken topuklu ayakkabılarımın sesiyle gözlerini bana çevirdi.

"Bu saatte ne yapıyorsun?" diye sordum. Elindeki yanan sigarayı yere attı ve ayakkabısının ucuyla ezerek söndürdü. Elindeki sigara paketini göstererek, "Paket almaya çıktım," dedi. "Sen nereye gidiyorsun?" diyerek ekledi, gözleri üzerimde dolanırken.

"Yerim'leydim," diye mırıldandım.

"Onun evinde kalsaydın," diyerek fikrini belirttiğinde, "Kalmamı istemedi," dedim.

Kollarını çaprazlayarak arkasındaki duvara yaslandı. "Ne yapmayı düşünüyorsun? Daha ne kadar uğraşacaksın bu ilişki için?"

Gözlerimi devirdim ve oflayıp, "Ben çok mu memnunum bu durumdan, Chae? Bu ilişkiyi düşünen tek kişi olmak istemiyorum," dedim. "Ama ona aşığım."

"Aşk her şey değildir, Lalisa," diye mırıldandı. "Bu ilişkinin sana iyi gelmediği belli."

Alayla gülerek, "Aşık olduğunda göreceğim ben seni," diyerek onun gibi yaslandım duvara ve ona bakmaya başladım. Çok güzel ve başarılıydı. Herkesin isteyeceği biriydi. Hayatında biri olmadığına şaşırıyordum.

Aramızda geçen kısa sessizliği çalan telefonu bozdu. Yan profilini incelemeye devam ederken telefonunu çıkardı ve yaslandığı yerden doğruldu. Çağrıyı meşgule atıp telefonu sessize aldığında, "Buralarda mı yaşıyorsun?" diye sordu.

"Evet, şu kafenin olduğu sokakta yaşıyorum," diyerek biraz ilerideki kafeyi gösterdim. "Sen?"

Karşımızdaki apartmanı göstererek, "Ben de burada yaşıyorum," dedi. "İstersen evine bırakabilirim."

Kafamı sağa sola sallayarak onu reddettim. Gülümseyerek, "Teşekkür ederim," dedim. "Hava soğuyor. Hadi evine gir sen."

Beni onaylayıp, "Çok dikkatli git. Eğer bir şey olursa hemen beni ara," dedi.

Vedalaşıp ikimiz de evlerimize dağılırken onunla geçirdiğim bu kısa sürenin bile bana çok iyi geldiğini fark ettim.