Carina's POV
May dalawang buwan na pala simula ng tumakas ako kay Glenn bale pitong buwan na si Baby sa tiyan ko at gaya pa rin ng dati walang pinagbago.
“O saan ka naman pupunta, Carina?”
“Maglalakad-lakad lang po ako Ninang para maexercise naman po ang mga binti ko mahirap na pong mamanas eh.”
Tumawa si Ninang. “Talagang naisip mo pang maglakad-lakad e hapon na.”
Tipid na ngiti ang isinagot ko kay Ninang. “Maliwanag pa naman po. Maglalakad-lakad po ako sa tabing dagat namiss ko na po kasi yung isla.”
“Wag mong sabihing magsasagwan ka papunta doon ha naku magagalit ang Ninong mo ikaw din saka baka mapaano pa si Baby.”
Lumapit ako kay Ninang at yumakap alam kong nag-aalala lang siya sa akin kaya masyado siyang protective. “Hindi po ako magbabangka. Tatanawin ko lang po ang isla saka gusto ko pong makita upang paglubog ng araw eh. Uuwi din nan po ako agad bago dilim saka may dala po akong payong at flash light.”
“O sige. Basta isuot mo itong balabal ko kasi mamaya malamig na baka ubuhin ka pa mahahawa niyan pati si Baby.”
Kinuha ko iyon at nilagay sa leeg ko. “Salamat po Ninang. Sige po maglalakad-lakad na po ako.” Paalam ko.
***
Argus POV
Magdadalawang buwan na simula ng tumapak ako dito sa Leyte para hanapin ang mag-ina hindi ko akalain na aabutin ako ng ganito katagal sa lugar na ito nawawalan na ako ng pag-asang makita sila pero hanggat maaari ayokong bumitaw kung si Carina nga hi di bumitaw kahit nagdadalang tao siya ako pa kaya na ang tanging problema laman ay ang hanapin siya!
Sinarado ko ang pinto ng tinutuluyan kong paupahan dito sa Bayan ng Hinunangan. Sinuyod ko na ang lahat ng Bayan dito sa Southern Leyte at itong Hinunangan ang pinakahuli kong pag-asa.
“Please sana nandito siya.” Bulong ko bago ako tuluyang naglakad pababa ng tatlong palapag na gusali.
Sinimulan ko ng maglakad-lakad gaya ng araw-araw kong ginagawa nitong nakalipas ng dalawang buwan ini-isa-isa ko lahat ng mga taong kaya kong pagtanungan habang hawak ko ang printed na litrato ni Carina.
Nilubaybay ko ang kalsada dito ako umpisang magtatanong-tanong.
May nakita akong pwesto na bilihan ng mga Samalamig naisip ko na baka bumili doon si Carina kaya naglakad ako palapit sa pwesto nito.
“Excuse me ho, Manang kilala nyo po ang ang babaeng ito?” Tukoy ko sa larawang hawak ko.
Umiling ito. “Hindi e. Sino ba ‘yan?”
“Si—.”
“Oi. Si Ganda yan ah.” Agaw eksena ng isang lalaki na kabababa lang ng Bus. Tinitigan ako nito. “Bakit may picture ka ni Ganda?”
Nangunot ang noo ko bakit kilala nitong medyo may edad na lalaki si Carina? Saka paano niya nakilala si Carina? Hindi ko nagawang magsalita nabigla kasi ako sa tanong kaya nagpatuloy ito.
“Hindi ko siya kilala sa pangalan nalimutan ko na kasi pero sa mukha ‘oo’ kaya Ganda ang tawag ko sa kanya. Maganda bata talaga siya at mabait. Teka wag mong sabihing ikaw ang Ama ng dinadala niya?”
May nahaplos na kung ano ang salita nito sa puso lalo ng marinig ko ang mga huling tinuran nito, hindi ko nakontrol ang mga luha ko. “K-kilala nyo nga si Carina!”
“Ayun! Tama Carina nga ang pangalan niya kung ganun ikaw ba ang nakabuntis sa kanya?”
Tumango ako. “Oho. A-ako nga ho. Pwede nyo ho bang sabihin sa akin kung nasaan siya? O kahit konting impormasyon lang para makita ko na ho siya Pitong buwan ko na ho siyang hinahanap sana naman matulungan nyo ho ako nakahanda ho akong magbigay ng pabuya makita ko lang ang mag-ina ko, Manong.” Gumagaralgal kong sambit.
BINABASA MO ANG
Captiva Decus (Voice Over at Marie Calvajar Love Stories YT Channel)
RomanceMagagawa mo bang mahalin ang taong alam mong kahit kailan ay hindi ka pinakitaan man lang ng pagpapahalaga? Paano kung bigla niyang yanigin ang Mundo mo? Anong gagawin mo? Uobra ba ang malaking agwat ng inyong mga edad? Susugal ka ba sa Bawal na P...
