Love in the Halls

Chapter 6

Chapter 6

TW: Sexual Harassment

Natapos kami sumayaw ni Aiden, umupo na kami sa table namin. Siguro.. kung si Aiden ang nagugustuhan ko ngayon baka magaan pakiramdam ko. Baka maayos kami, hindi katulad ng ngayon na si Ethan ang gusto ko.

Bakit feeling ko sobrang dali lang ng buhay kung hindi puso ang paiiralin ko? Kung kaya ko lang turuan 'to kung sino mamahalin baka parehas stable ang puso at isip ko ngayon.

"Sophie, let's get out of here." utas ni Aiden. Pumayag na lang ako dahil hindi ko talaga alam ang mararamdaman ko ngayon eh, palagi na lang ako pinaglalaruan ng damdamin ko.

"Do you need a shoulder to lean on?" He asked.

"Ang gara mo, Aiden... Bakit kasi ang bait bait mo? Sana ikaw na lang nagustuhan ko. Sana hindi na lang si Ethan, tangina pinangako ko sa sarili ko na hinding hindi na ako iiyak sa lalaki. Ngayon, nandito ako sa harap mo iniiyakan na naman siya. Am i not enough? Hindi ba ako maganda?" mahabang litanya ko sa lalaki.

"Hey.. don't say that. You are enough, and you're so beautiful Sophie. And I like you just the way you are," utas nito na ikinagulat ko.

"What? Gusto mo ako?"

"Yes. And I don't want you to avoid me. You don't need to reciprocate the feelings i have for you. Please, huwag ka na umiyak Sophie. Lalo akong nahihirapan kapag lagi kitang nakikita na umiiyak," sabi niya. Sana nga kayang kong sabihan puso ko na tumigil na sa pagkirot.

"Ang gara talaga, Aiden eh. Kung sino pa hindi ko gusto, 'yun pa 'yung tumatrato sa akin ng tama. Kung sino 'yung gusto ko, siya pa 'yung dahilan ng pag-iyak ko."

"Hush, Sophie. It's okay,"

Few hours later, Aiden needs to go home dahil nagkaroon ng emergency sa bahay nila. He's worried that na may mangyari sa akin na masama sa daan kapag umuwi ako, I told him na magpapasundo ako. But It was a lie. I wanted to be alone.

Hindi ko na tinapos ang party, I decided to go home alone. Nagpaalam na rin ako kila Emily, and they want to make hatid for me. I said na it was okay, sabi ko mag enjoy na lang sila sa party at kaya ko naman. Mag cocommute na lang ako.

The cold breeze at night hugging my skin. I'm crying at the same time I'm afraid that someone might kill me here. Nawalan ako ng kaba na makita ko medyo malapit na ako sa may convenience store dahil naaninag ang ilaw nito.

"Hello, miss.. Baka gusto mo ihatid ka na namin?" utas ng unang lalaki na hindi ko naramdaman na nasa likod ko. Bigla na lang sumulpot, I step forward at naramdaman ko namang may isa pang lalaki. Shit.

"No, susunduin ako ng boyfriend ko." I lied.

"Umiiyak ka nga habang naglalakad, he's not coming. Kami na ang bahala sa 'yo," utas ng pangalawang lalaki sa likod ko. I started to cry, halo-halo na ang emotions ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko, nahihilo na rin ako dahil sa pagod.

"Please, stay away from me..." Nag mamakaawa na sabi ko dahil hindi pa rin sila umaalis. Bakit kailangan mangyari pa sa akin 'to?

"Shhh, huwag ka na umiyak. Tara na," utas ng unang lalaki at hinaplos ang legs ko hanggang sa napunta sa maselan bahagi ng katawan ko. Shit. Please.. help me. I can't defend myself. Hindi ko na kaya, hindi na ako makalaban sa kanila.

Naramdaman ko na lang wala na ang mga lalaki sa tabi ko. And all I did was to cry, hindi ko alam sino ang tao na nagligtas sa akin dahil sobrang dilim at nawalan na rin ako ng malay.

I woke up and still scared about what happened last night. That's very traumatizing event that happened to me, I hate myself for not screaming and ask for a help. I hate her. Someone's touched me, it's disgusting. I am disgusted with myself.