17.Bölüm

1.9K 150 111
                                    


"Darmadağın bir kalp bıraktın ardında, inanmadın, dinlemedin, sevmedin en önemlisi de güvenmedin."

AYŞEGÜL'DEN:

Turanın yanında oturuyordum. Yanıma yaren geldi. Yaklaştı. Korkuyordu benden. Hissetmiştim. Birden en sıcak gülümsememi sundum. Korkmasın. Kırılmasın diye. Kalp kıranın yuvası olmaz demişti dedem. Çokta haklıydı. Yaren yaklaştı. Bacağıma elini koydu. Galiba bacağıma oturmak istiyordu. Bende en narin sesimle dedim ki;

Ayşegül: Merhaba ben Ayşegül. Sana dokunabilirmiyim istersen.

Yaren bana baktı. O dokunma dese dokunmayacaktım. Yaren dedi ki;

Yaren: Dokunma desem dokunmayacak mısın ki.

Birden gülümsedim. Ellerimi geri çektim ve dedim ki;

Ayşegül: Dokunamayacağım. Söz.

Yaren gülümsedi. Herkesin gözü bizdeydi. Yaren bana baktı. Sonra dedi ki;

Yaren: Ben sana dokunsam bile mi?

Güldüm. Bana dokunması benim için sorun değildi. Hiçte olmamıştı. Çocuktu. Hemde kız çocuğuydu. Ve dedim ki;

Ayşegül: Bana istediğin zaman dokunabilirsin. Sarılabilirsin. İstersen uzakta durabilirsin.

Yaren gülümsedi. Elimi tuttu. Ben birşey yapmadım. O isterse yapardım. Yaren dedi ki;

Yaren: Bana dokunabilirsin gül abla. Ben seni çok sevdim.

Bende elini tutup, bacağıma oturttum. Cihangire baktım. Gözleri parlıyordu. Bakışa içim erimesi desem yalan olur. Yarene döndüm. Ve dedim ki;

Ayşegül: Biliyormusun bende çocukları çok severim. Heleki kız çocukları bende yeri ayrıdır.

Gülümsedik. Bir elini boynuma sardı. Sarılmaya çalışıyordu. Bende sarıldım. Yeşim abla konuştu;

Yeşim abla: Ben mutfaktayım.

Dedi. Kardelen de peşinden gitti. Timle biz kalmıştık. Birde o çian. Kız cihangirden gözünü ayırmıyor. Ben o gözünü şimdi çıkartcam. Cihangir dönüp bakmadı. Ay şimdi şu adam gibi kocan olacak yani. Yarene baktım o da bana baktı. Gülümsedim. Ve dedim ki;

Ayşegül: Senin bu dayın varya bir gıcık, bir uyuz görmen lazım.

Güldük. Sonra bana baktı ve dedi ki;

Yaren: Dayım mı gıcık?

Ayşegül: Hem de nasıl, birde kaynana dırdırı var bunda.

Güldük.

Yaren: Dayım ve kaynanalık, cidden komik olurmuş.

Birden kucağımdan indi. Cihangirin kucağına oturdu. Satıldık püüü. Yine mi keder. Birden yaren konuştu;

Yaren: Dayı.

Cihangir gülümsedi.

Ayyıldızın Kaderi Where stories live. Discover now