Chasing The Universe (Series #1)

chapter 10

ang gulo na ng buhay ko since wala na siya sa tabi ko, dami nading problema my acads kay mama kay papa kay ate..

He was announced the top 1  and it didn't surprise me because I knew he deserve it. Kinapa ko ang puso sa dating inggit, selos pero wala akong ibang nararamdaman kung hindi pagmamalaki para sakanya..

And I'm so very disappointed to my self dahil hindi ko magawang maging top 1 sa second sem namin, i was in the top two and i was crying every night it is not about the acads it's all about him.

Si mama nag kakasakit nadin at hindi ko alam anong gagawin ko, i try my best but it was failure, i dont know what to do, pinag sabay ko na ang pag tra-trabaho ko sa pag aaral ko para maka bili ako ng gamot ni nanay..

"Chi! Sabay tayo lunch mamaya sa canteen" pag aaya ni zeros sakin

"May trabaho pako sa canteen eh.. kayo nalang muna" sagot ko at yumuko

All my of my life first time kong mag trabaho dito sa canteen,  im gonna finish my third quarter and mag a-apply ako ng crew sa mcdo dahil hindi sapat ang 250 every week sa canteen sa gamot palang ni mama sort na.

minsan nakikita ko siyang naka tingin sakin habang na tratrabaho ako sa canteen pero umiiwas din naman kaagad ako ng tingin, I can't stare at him like that, we are now stranger, right?

"te, pabili ho nito" turo ng Isang studyante agad ko naman siyang binigyan at ningitaan at nag pasalamat na siya

kapag recess lang sobrang busy dito sa canteen pag ka pasok ko kaagad sa canteen trabaho kaagad ako, minsan nalang din ako kumakain, ang priorities ko Ngayon ay si nanay..

"Okay kalang te? Ang putla mo!" Bungad kaagad ni zeros pag pasok ko sa classroom "kumakain kapa ba?"

Tumawa ko nang mapait "malamang"

Umupo na ako sa upuan ko at tumingin sa kawalan, hindi ko na siya nakikita, his mom standards are so high, I can't even get her son, i can't even loved her son.

my phone vibrate si mama

Mama :

Anak ko,, bli ka paracetamol ha, oky oky n si mma mo ank

ingat ka lgi lab ka ni mama,,.

agad sumikip ang dibdib ko all this time ako lang ang nasa tabi ni mama, si ate? Hindi niya na naiisip si mama masyadong busy sa pamilya niya, i could feel Aya tapped my back

"Iyak mo lang yan be, andito lang kami para sayo" she said and hug me

"hoy! Tanginamo, momo! Bakit mo inaaway baby ko ha!" Parang batang nag mamaktol si zeros nang makitang umiiyak ako sa balikat ni Aya

"Mama mo! Momo!"

"Gaya gaya!"

"Lollll"

imbis na umiyak ako natawa ako sa kakulitan ng dalawa in my life being a ABM student sila lang talaga ang naging close ko sa lahat, ni minsan walang gustong lumapit sakin dahil masungit raw ako, but zeros and Aya? Is part of my life, in my lowest part, andito sila para sakin, para patawanin ako, para maging okay ako, para maging malakas ako.

"Tumingil na nga kayo! Para kayong mga bata" they just laugh

"Labas tayo mamaya? " Pag aya nila sakin

"Pass! Kailangan ako ni mama" I said and put a sweet smile in my face, I love my mom so much

"dalawin namin si tita lyn!" Excited na sabi ni Aya

"Sige ba"

Pagkatapos ng class namin sumana na silang dalawa sakin pag uwi tska bumili nadin ako ng paracetamol and biogesic sa pharmacy.

"Ma, andito na po ang gamot niyo kasama ko rin sila Aya and Zeros po" sabi ko kay mama at hinalikan ako sa noo

"Pasok kayo" mama said to them

"Musta tita? Hindi kana nakakadalaw sa school ah" Zeros said "tita si chiya may nakakalandi na" sumbong nito

"Hahah, si shiro ba? Wala na sila ng anak ko" sagot ni mama "diba anak?" Tumingin ito sakin

"Shuta naging kayo ba akla?" Taas kilay tanong ni Aya

"Hindi ah! Mama naman eh!" Sigaw ko, inaaasar nanaman ako nito

"Mabait yon!"

"Alam ko po, crush ko po yon! Hehe" halakhak na tawa ni Aya

Somersuyo naman ang muka ni Zeros na naka tingin sakin "bakit?" Bulong ko

"Bakit nag stop kayo?" Seryosong tanong nito

"About sa mommy niya! Strict! Hindi ako pasok sa standard hahha" sabi ko habang sumisikip na ang dibdib ko

Kala ko naka move on nako? Kala ko lang pala.

"Anong sabi ng mommy niya sayo?"

"Basta! Secret ko na yon!" Peke akong tumawa

"Did she hurt your feelings? Be honest. Chiya."

"H-hin—"

"Shut up! Alam kana namin bi! Anong sabi?" Pangungulit ni Aya

"Wala!"

"Sige"

"Okay po, sabi mo eh"

"Anak! Mag meryenda na kayo dito" tawag ni mama samin

Agad ko silang pinasunod sakin patungo sa hapag kainan, may hinanda si mama ng juice and pandesal

"Thank you, tita!!"

Timingin ako kay mama "ma? What if mag educ nalang ako? Sa Thailand? Teacher sa Thailand? Mas better daw don" sabi ko kay mama napahinto din sapag kain ang dalawa

"Huh? Bagay sayo mag flight attendant Tanga!

                                         ****
                                       SHIRO

Nakakapagod na! Fuck this life! Sucks.

"Anak, forgive me" my mom knock on my door I was so mad at her, i didn't open my door until it's 10 AM, lumabas ako sa bahay at dali daling pumunta sa bahay nila chiya

I hope she will forgive me, I can't focus without her! Siya ang dahilan bat ako nag focus sa studies ko, siya yong nag pa realized sakin na may future pa ako, haha weird diba? Hindi naman talaga kase ako nag focus dati hindi kagaya ngayon na ginagawa ko na ang assignment or activities agad.

Pumunta ako sa bahay nila nag  antay ako ng isang oras sa labas ng gate nila kakaisip kong anong mangyayare, kabang kaba ako pero yong kaba na yon napalitan ng sakit.

Gusto ko ulit maging stranger tayo. Just like dati diba? Gusto ko yon, Akio..

Stranger...

uh..

Sumuko agad.. bakit? Ang sakit naman kala ko lalaban ka, pero yon yung gusto niya eh, pag labas ko sa kwarto niya umiiyak akong humarap kay tita at nagpasalamat sa pag titiwala sakin at nag hingi nadin ako ng paumanhi para sa anak niya

"Babalik na babalik din sayo ang anak ko"

Last word na narinig ko kay tita tsaka nag paalam na ako gusto kong mag inom, mag move on? Huh move on? Haha fuck you shiro. You are useless shiro you are!

______.