Bölüm-5

19K 865 34
                                    

Merhabalar💞💞💞💞
Nasılsınız erik dallarım..
Ben çok bombactic'im.
OY VERMEYI UNUTMAYIN...

🎊🎊🎊🎊🎊

Masada bakışlar bana döndüğünde,
bilmiyorum manasında kafamı salladım.Masadan kalktığım gibi kantinin çıkışına doğru ilerledim.
Sesler hala devam ediyordu

Hızımı arttırarak,hastanenin giriş kapısı göreceğim yere ulaştım.Adımlarım durdu.Gördüğüm kişiyle eminim ki,gözlerimden kalpler fışkırıyordu.
"Abi!"resmen abim gelmişdi.

"Ekim!Abim!"kollarını açarak yaklaşmaya başladı.
Bende aynı karşılığı vererek,yanına yaklaştım.

Sarıldık.Abimle.Ben.

"Süpriz yumurtam."dedi her zamanki sesleniş şekliyle.
Gözlerim dolmuşdu.Ağlıyacaktım.
Ki ağlıyordum da.
"Seni asla yalnız bırakmam ben merak etme.Abi sözü verdim ben sana."sarılı bir şekilde kulağıma fısıldıyordu.
"Bırakma.Korkuyorum çünki."
Ellerini yüzüme yerleştirip,hep ısırdığı burnumdan öpdü.

Geçmişti,içimdeki korku.
Güven.
Huzur.
Özgüven.
Her şey sanki bir anda gelmişdi.

"Ne olursa olsun,ister komşunun kızı çık.Sen benim Naz'ımsın.Anlaştık?Hem Pasaklı'nın da dayısıyım tamam mı?"son cümlesini gülerek söylemişti.
Bu beni de gülümsetmişti.

Pasaklı.

Çocuğum.
Yani,kedim.
Evet kedim vardı.

İsmi Pasaklı.Abim onu çöp konteynrın yanında annesi tarafından terk edilmiş şekilde bulmuştu.Kendi evine götürüp orda büyutmeye başlamışdık.

Tabi kediyi de bana hediyye etmişti.İsmini geldiyi zaman kir içinde olduğu için vermişdim.

"Oğlum,ne zaman geldin?"tabii bu romantizmliyimizi babam bölmüşdü.

Abim onlara ağır bir şekilde döndü.Tek kaşını kaldırarak cevap verdi.
"Gerçekten,Ekim onların kızı olursa onu bırakıcakmısınız?"

Emin ol abi, tanımadığım insanlarla kalmayı tercih ederim.
Sadece sen bilmiyorsun.

Ellerinin sağlığı için her şey....

"Eğer öyle şey olursa bizim yapacağımız bir şey yok,Emre.Ailesi zaten dava açarsa alacak.Birde mahkemeyle mi uğraşalım?"dedi o.
Babam.
Bir ,zamanlar en çok sevdiğim kişi.
Artık Mavi'nin sevdiyi kişi olur.

"O insanların iyi olup-olmadığını nereden bileceğiz baba?Ya Naz'a bir şey yaparlarsa?Ne çabuk gözden çıkarıyorsunuz Naz'ı?"dedi abim sinirli çıkan sesiyle.Zaten boynundaki damarda şişmişdi.

Abimle aramda 10 yaş fark vardı.
O yüzden babasıyla böyle rahat konuşuyordu.

"Ekim eğer bizim kızımızsa,onu zaten yanımızda götüreceğiz.Baktığıma göre sizde polis gibi bir meslekle uğraşıyorsunuz.Bilirsiniz,buna hakkımız var."dedi new dady.

Abin sinirli bir şekilde new babama bakıyordu.Sonra bana döndü.
"Ekim.Bak onların kızı çıkarsan alırlar seni,evet.Ama seni asla yalnız bırakmam.Almak için her şeyi yaparım.Sana bir şey yaptıkları an bana söylersin,tamam?Korkma sakın."dedi sanki benim stresimi azlatmak için.
Kafamı tamam anlamında salladım.Zaten başka çaremiz yoktu.

Ya gidecektim,
Ya da
Gidecektim.
Bu kadar....

..........

❤️‍🩹❤️‍🩹

Abimin gelmesinden yaklaşık 2 satt geçmişti.O sırada Pasaklı da yanımdaydı.Onu seviyordum.Abim beni yatıştırmak için palyalçoluğunu sergilerken Gözükara'lar gözlerini kısarak abimle benim yaptıklarımıza bakıyorlardı.Füsun hanımsa sanki kendi evlatlarıymışız gibi gözlerinden kalp fışkırtarak bakıyordu.

Annem bile bir kere böyle bakmadı be!

Manda!!

......

Yetti be ne zaman geleceksin?

......

Aptal!defol,gelme hiç!

"Naz'ım?Kaşların çatık bir şekilde nereye bakıyorsun öyle?"dedi abim.

Ulan Manda!Senin yüzünden bir gün insanlar deli olduğumu düşünecek!

"Hiç.Başım ağrıyor gibi de.O yüzden.Ama merak etme geçdi şimdi."

"Sana dışarıdan yemek söylememi istermisin?"

Kafamı hayır anlamında sallarken,yanımıza Mavi geldi.

"Abi,annemler seni çağırıyor.Ailevi bir meseleymiş de."son cümlesindeki ailevi sözünü gözlerimin içine bakarak söylemişdi.
Ulan!?
Abi demesine mi?
Yoksa,
Bana meydan okumasına mı?Hangisine sinirleneyim lan?!

"Süpriz Yumurtam.Geleceğim tamam, merak etme"diyip anlımdan öperek Maviyle gitmeye başladı.

Bir başıma kalırken telefondan saate baktım.Sonuçların çıkmasına 20 dakikaya kadar bir süre kalmıştı yavaşdan odaya gitmem lazımdı.
Ama abim burda kal dedi.

Sıkıntıyla ofladım.

Yeterdi hu kadar şey.Başım çatlıyordu artık.Zaten kursları aksatmışdım.Annem öğrenirse eğer burda kalıp gitmediyimi kalp krizi geçirirdi belki de.

Pasaklı kucağımda uyumuştu.Bu arada abim üzerindeki uzun kollu tişortünü çıkartıp bana vermişdi.
Canım abim yiaaa....
Aşka geldim.

"Ekimciğim.Sonuçlar çıkmış odaya gidiyoruz hadi sende gel.Hem abin ordadır zaten."dedi Füsun hanım.

Haklıydı.O kız abimi oraya götürmüş ola bilirdi.
Kafamı onaylar bir biçimde salladım.

Kalkıp odaya doğru gitmeye başladık.
İkizler beni ortasına almıştı.Kaşlarımı kafa karışıklığıyla çatsam da sesimi çıkarmadım.
Odanın kapısı açılınca ilk büyükler girdi.
Sonra ikizler benim girmem için ikiside birlikde ellerini uzattı.
Aldırmadan içeri girdim.Abim gerçektende burdaymış.

Yanına oturdum.Aslan bey doktor kağıdı eline alarak açmaya başladı.
Açdığında her kese göz gezdirerek okumaya başladı.
"Ekim Naz Gül'den alınan kan örneklerine göre Alp Gözükara kendisinin babası,Mavi Gözükara'dan alınan örneklere göre ise Fuat Gül kendisinin babasıdır."

İşte magazin için bomba bir haber.
Ot ailesinden olmasam da,insan orqanlarından olan Göz ailesindendim.Harika.

Galiba daha yeni başlıyordu hikayem....

💔

Hu huuuuu...
Ben geldim!
Nasıldı?
Emre'nin Ekime seslenişi?
Ekime Naz diye sesleniyor çünki Naz ismini ona birileri vermiş kim olduğunu gelecek bölümlerde ögreniceksiniz.
OY VERMEYI UNUTMAYIN<3

Ekim Naz/Gerçek ailem(TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now