Bölüm-39

7.5K 503 32
                                    


"Ya yeter ya!"kulakları yastıkla kapatsam da bu ağlama sesi susmuyordu!!!

Saat gecenin bir körüydü.Ama Alina susmuyordu.

Annem,babam,abim ne yaparlarsa yapsınlar susmuyordu!

Benimse cinnet geçirmeme ramak kalmıştı.

Birden kapım açıldı ve içeri abim ve kucağında Alina girdi.

Ulan ben kaçıyorum bunlar yanıma getiriyor.

"Abi.götür şu bebeği ya!Uykum var benim."dedim.

"Belki senin yanında susar.Lütfen yoruldum."dedi ve Alinayı kucağıma verdi.

Alina resmen domates gibi bağırmaktan pörtlemişti.

Kucağıma geldiği gibi eliyle saçlarımdan tuttu.

Aaahhh!!

Yapma ama onu!!

Resmen saçlarımı yoluyordu ama susmuştu.

"Abi kızına söyle saçlarımı bıraksın."dedim fısıldayarak.

Bir eli yetmezmiş gibi ikinci eliyle de yolmaya başladı.

Abime baktığımda yatakta oturur vaziyyette uyuyordu.

Gözlerimi devirdim.

Şaka gibi...

Saçlarım hala yolunuyordu.

"Yeter yapma artık.Ne kadar da cadısın sen!"dedim Alinaya.

Guya beni anlıyordu.

Hani sana çekmişti?

Kim demişti be bana çektiğini?

Bu kız ben olamam.Resmen saçlarımı yolarak beni öldürmeye çalışıyor!

Sonunda yorulmuş olmalıydı ki,yolması bitmişti.

Ama elleri hala saçlarımdaydı.Ne kadar bebeklerden hoşlanmasam da-ağladıkları için-çok tatlılardı.

Kucağımda olan Alinayla abime yaklaşarak kafamı omuzuna koydum.

En azından biraz uyuya bilirdim.

****
"Allahım saçlarına bak!"Adar ahim gülmekten koltuktan yere düşmüştü.

Alina dün nasıl yolmuştusa,saçlarım kabarmıştı.

Elektrikler gittiği içinde saçlarımı düzleştirememiştim.

Şimdiyse ağızlarına sakız olmuştum.

"Abim falan demem bir yumruk çakarım görürsünüz!"dedim saçımı at kuyruğu yaparak.

Yağmur yağdığı için hava kapalıydı.

Bu arada Alina 6 aylıkmış.Sadece bünyesi zayıf olduğu için küçük görünüyormuş.

Şimdi ise hanımefendi güzellik uykusundaydı.

Aman ne hoş!

Bizi uyutmasın,kendisi uyusun.

Oh,ne ala memleket!

"Ya kızım senin yumruğun ne kasar acıta bilir ki,en fazla?"dedi Aras abim.

"En fazla yüzümüz pürüzsüzleşir."dedi Adar abimde cevap olarak.

İkisi de gülmeye başladı.

Gene hafife alınıyoruz.

"Deneyelim ve görelim o zaman."dedim ve Adar abimin yanına gittim.

Ekim Naz/Gerçek ailem(TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now