κεφάλαιο 20

90 10 5
                                    

Με μετέφερε ο Πέτρος στο κρεβάτι μας και ξάπλωσα και μου έδωσαν ένα ποτήρι νερό όταν συνήλθα..

Μας αποχαιρέτησαν οι γονείς του Πέτρου και εγώ ξάπλωσα, ο Πέτρος κατέβηκε κάτω να συμμαζέψει το τραπέζι και εγώ τηλεφώνησα στον πατέρα μου αλλά μου το έκλεισε με ξανά παίρνει..

«Αννούλα μου θα σε πάρω εγώ αργότερα»
«Εντάξει μπαμπά»

Κλείσαμε την γραμμή και κοιτούσα το ταβάνι ευτυχώς έχουμε και τηλεόραση στο δωμάτιο και χαζεύω και κάτι..άρχισαν αργότερα να κλείνουν τα μάτια μου και έπεσα για ύπνο..

Ο Πέτρος μου μιλούσε όμως εγώ δεν τον άκουγα και με σκέπασε..

Το άλλο πρωί δέχτηκα μια επίσκεψη στο σπίτι μου. Πλησίασα την πόρτα και φώναξα γιατί ήμουν μόνη..

«Ποιος είναι;»
«η Πολυξένη άνοιξε μου»
«Δεν ανοίγω σε άπιστες»
«Ανοιξε μου θέλω να μιλήσουμε»
«Πες μου από εκεί που είσαι;»
«Αστυνομια έχω μια κυρία που με ενοχλεί και αναστατώνει το έμβρυο θέλω να την συλλάβετε» κάλεσα την αστυνομία.
«Νομίζω δεν θα σε πειράζει να πας φυλακή για μια ημερα»
«Θα μου το πληρώσεις»
«Φυσικά θα περιμένω να σου δώσω τα ρέστα μου» γέλασα και προχώρησα μέχρι το σαλόνι και άνοιξα τέρμα την φωνή της τηλεόρασης..
Ακόμη και από της μπαλκονόπορτες να ερχόταν είναι κλειδωμένες.
Και ευτυχώς το σπίτι έχει κάμερες και συναγερμό.
Χτύπησε η πόρτα και πήγα και φώναξα.
«Ποιος είναι;»
«Η Αγγελική είμαι Άννα μου» άνοιξα την πόρτα και πέρασε μέσα κρατούσε ένα ταψί.
«Δεν χρειαζόταν»
«Θα γίνεις νύφη μας και βλέπω πόσο αγαπάς το γιος μας και δεν έχεις μητέρα να σε φροντίσει θα είσαι η δεύτερη μου κόρη»
«Σας ευχαριστώ πολύ»
«Αυτο είναι ένα μικρό δώρο για σένα μου το είχε δώσει η πεθερά μου και μου είπε να το δώσω στην νύφη μου και εσύ αργότερα θα το δώσεις στην νύφη σου αν κάνεις κορίτσι τότε να το δώσεις στην κόρη σου αν κάνεις και αγόρι τότε να το δώσεις στην νύφη» μου έδωσε ένα κουτάκι, το άνοιξα και είχε ένα κολιέ...
«Σε ευχαριστώ πολύ είναι πανέμορφο» την ευχαρίστησα και την αγκάλιασα ταυτόχρονα.

Ήρθε ο Πέτρος και ήταν μαζί του μια κυρία και χαμογέλασε μόλις ήρθε..
«Αγάπη μου να σου συστήσω την Κυρία Ιωάννα»
«Χάρηκα είμαι η Άννα Βελιώτη η κοπέλα του Πέτρου»
«Χάρηκα κορίτσι μου, θα ήθελα να σου μιλήσω για την έκθεση»
«Και εγώ θα ήθελα να σας μιλήσω, πάμε στο σαλόνι, τι να σας προσφέρω;»
«Δεν θέλω κάτι κορίτσι μου»
«Λοιπον σας ακούω» καθίσαμε στο καναπέ.
«Πρότεινα, βασικά μου πρότειναν να βάλω και τα δικά μου έργα στην έκθεση αν φυσικά δεν σε πειράζει και σένα και φυσικά 80-20, θέλω εσύ να πάρεις το μεγαλύτερο ποσοστό γιατί εγώ μεγάλωσα έκανα την καριέρα μου έχω λεφτά, δεν τα χρειάζομαι απαραίτητα, εσύ όμως τώρα χτίζεις την καριέρα σου»
«Δεν είναι σωστό, εγώ προτείνω να παίρνουμε μισά μισά τα ποσοστά δεν θα νιώθω άνετα δεν είναι του χαρακτήρα μου σας παρακαλώ»
«Εντάξει κορίτσι μου» και χαμογέλασα.
«Θα μείνετε για το μεσημεριανό γεύμα θέλουμε να σας κάνουμε το τραπέζι» προτείνω
«Κανένα θέμα»

The Tactics Of LoveΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα