Błękita wstęga;
Równo, spokojne płynąca;
Kraj Litewiski, Ruski i Białoruski;
Hadro i dumnie przecinająca;
Z okolic Mińska w świat szeroki wypływa;
Do nas znad Rusi Białej przybywa;
Wody jej nigdy nie ubywa;
Bieg górny ma kręty;
W dole zakola rzeczne i progi tworzy;
Swym obliczem krajobraz przed nam stwotrzy;
I dopełnia swym majestatem;
Zacną swą obecnością;
Serca romantyczne wypełnia;
Dusze przyrodników uzupełnia;
Z naturą Wschodu Europy widokówki dopełnia;
Przebieg ma mendrujący;
Wysilający i trudzący;
Kręty i świdrujący;
To ma górny Niemen
Nagle skręt wielki robi;
I dalej przed siebie płynie;
Zakola i progi tworzy;
Płynie ciągle, nieprzerwanie;
Nikogo nigdy niezawodzi;
A na końcu swej wędrówki;
Na ramiona dwa;
Natury matka ją rozdziela;
Na dwa smukłe ramiona;
Na Matrosowkę i Rusné;
Wstęga, niczym niebo rozerwana;
Lecz to koniec jej podróży;
Ona już do Morza wpada;
I w Bałtyku niegłębokim;
Całą krasę swą zatapia...
~ 141 słów
CZYTASZ
"Od Sahary po Niemen" - tomik poezji
PoetryO to tomik mojej amatorskiej poezji. Mam nadzieję, że się spodoba :) Sahara - wielka, dzika, nieokiełznana, mało komu lepiej tylko znana; Szeroka na łokcie, a długa na mile; Ulotne na niej przeżyłem chwile...; W dzień słońce słońce w oczy kolące; Ka...
