KIRGIN RUHLAR

1. Bölüm

Yüzüme çarpan soğuk havayla irkildim genelde yaşadığı krallık soğuk olamazdı ama son zamanda dengelerin bozulmasıyla sırayla felaketin önü açılıyordu. Herkes farkındaydı artık eski Adrasteia'nın olmadığının, giderek durum kötüleşiyordu ve buna sanırım tek ben çözüm bulmaya çalışıyordum. Belki de uğraşıyorlardı ben bilmiyordum.

Eskiden Adrasteia benim için daha huzurlu ve daha güzel bir yerdi. İlk başta olanlara bir anlam veremedim çünkü neler olduğuna dair bir fikrim yoktu. Benim bilmediğim bir şeyler olduğu bariz belliydi ama nasıl öğreneceğimi bilmiyordum. Aklıma sarayın altında ki kapısının üzerinde eski Adraste dilinde geçmiş yazan yer aklıma geldi. Buraya daha önce bir defa gitmiştim , oraya girmek yasaktı sıkı bir koruması vardı. Krallıkla ilgi bir şeyler olduğu açıktı ama oraya nasıl ulaşabilirdim. Biraz düşündükten sonra bunu Zeyd 'e söylemeye karar verdim. Oraya girmem gerektiğimi söylediğimde haliyle önce tepki verdi daha sonrasında onu ikna etmeyi başardım. Zeyd benim için en güvenilir kişiydi , onu çocukluğumdan beri tanıyordum her zaman beraberdik yıllardır ve bana kötü günlerimde en çok yardımı dokunanda oydu. Vardiya değişiminde benim içeriye girmeme yardım edebileceğini söyledi. Ertesi gün saat gece yarısına yaklaşırken onunla buluştum planın büyük bir kısmını tamamlamıştım. İçimi anlayamadığım bir his sarmıştı bu korku muydu yoksa merak mı. İçeriye girdiğimizde şaşkın bakışlarla etrafı inceliyordum. Zedy benden çabuk davranıp etraftaki parşömenlere bakmaya başladı ama bir sonuca varamadı. Tüm kitaplar ve parşömenlerin sayfaları boştu. Bu koskocaman yerde boş sayfaları saklayacak değillerdi ama şimdilik elimizde bir şey gelmiyordu. Yinede bir süre yazılı sayfalar aramaya devam ettik , ümidimizi kesmişken Zeyd koşarak elinde eski yıpranmış bir kapağa sahip bir kitapla yanıma geldi . Kitabın sadece ilk sayfasında kısa bir yazı vardı. Krallığın kalbi Alvarez' te saklı. Tam olarak tek ipucumuzda da bu yazıyordu , Alvarez neydi? birçok cevapsız soru vardı. Uzunca bir süre aramaya devam ettikten sonra ikimizde yorgun düştük , Zedy geri dönmeyi teklif edince bende geri çevirmedi bana odama kadar eşlik ettikte sonra koridorda kayboldu.

Odanın içerisindeki kaçıncı turumdu bilmiyorum, burada böyle oturup bekleyemezdi. Bir şeyler yapmalıydım ,babamla birkaç sefer gittiğimiz bir merkez vardı buranın krallığın kontrol merkezi kalbi olduğunu söylediği aklıma geldi . Belki oraya gidersem Alvarez'in ne olduğunu öğrenebilirdim. Güneş doğmaya başlamıştı saraydaki işlerin başlamasına az kalmıştı ,eğer şimdi çıkarsam muhafızlara yakalanmadan dışarı çıkabilirdim. Bunun için hızlı davranmalıydım, odanın kapısını açar açmaz kapının önünde bekleyen muhafızlardan biri önümü kesti. 

'' Çıkamazsınız Prenses Hrya babanızın emri'' babam güvenliğim için dışarı çıkmamı yasaklamış planın başından sorun çıktığından gerisini getirebileceğime dair inancı azalmıştı.

'' Bana eşlik edebilirsiniz '' istemesem de kendim gidemeyeceğim için teklif sunmak zorunda kaldım. '' Odanızdan çıkmamalısınız'' artık sinirlendiğimden sakin kalmak için elimi yumruk yaparak sıkıyordum. Zaten yeterince dayanılmaz durumdayken bide babamın yasaklarına dayanamıyordum. Kızınla gerekmedikçe konuşmaya umursamazca davranan biri için son zamanlarda fazla tedbirli kararlar alıyordu. Muhafız teklifimi kabul etmemiş olacak ki geri adım atmadı. 

''Peki gelme o zaman '' diyerek öne atıldım. Oda şaşıracağım bir davranışta bulunmayıp daha da önüme geçti ve kapıyı tamamen kapattı. '' Çıkamazsınız'' vurgu yaparak orta bir ses tonunda tekrar etti. Geri dönmeyecektim yıllarca koyulan sınırları artık aşmam gerekiyordu. '' Babamla konuşmak istiyorum'' ben babamın yanına hiç kendi isteğimle gelmezdim o gerek gördüğü zaman sadece gelirdim. '' Babanız şuan meşgul sizinle daha sonra görüşecektir'' beni 9 yaşında falan sanıyordu herhâlde , ''Önemli'' hala geri adım atmamıştı. Kapıyı kapatmaya yeltendi ama izin vermedim. Biraz düşündü sonra bir adım geriye ilerledi, bende kapıda fırlamaya hazır gibi oradan hemen geçtim. Geçmiştim ama babamla görüşmek istemiyordum ama gitmek zorundaydım. Merdivenlerden yukarı çıktık odasının önüne geldiğimizde durdu ve kapıyı bana açtı. Bugün şanslı günümdeydim içeride kimse yoktu dışarıda olmalıydı. Biraz kaldıktan sonra konuşmuşum gibi geri çıkarım diye düşünerek ,muhafıza belli etmeden çalışma odasına girdim. İçeriye adımımı attığımda muhafız arkamdan kapıyı kapattı , sanki boğuluyormuş gibi nefes almakta zorlanıyordum. Burası bana korkularımı ve annemi hatırlatmaktan başka bir şey yapmıyordu, bana bağırışları benim haykırmalarım sanki yankılanıyordu. Yıllarca annemin ölümünün sorumlusu olarak cezalandırdığı zamanlar gözümün önünden hiç kaybolmuyordu. Artık bu dört duvar arası bana işkence gibi gelirdi, anneme geri dönmesi için yalvardığım geceler. Daha fazla dayanamayacağımı anladığımda nefes nefse odadan çıktım, kapıyı araladığımda muhafızı hemen önünde beni beklediğini fark ettim. Geri dönemezdim başladığım işi tamamlamalıydım saklanılan şeyi öğrenmeliydim. Ama değil saraydan odamdan bile çıkamıyordum.

                                                                                ...

30 yıl önce

Adrasteia ' da büyük bir savaş çıktı. Saraya girmeye çalışıyorlardı , annem güvende olmam için beni sarayın alt katında karanlık bir yere getirdi ve ne olursa olsun buradan çıkmama gerektiğini söyledi. Daha ne olduğunu bile anlayamamışken bir oradan bir buradan çekiştiriliyordum kendi sesimi bile duyamayacağım kadar yüksek sesler arasında kalmışken bide yalnız bırakılacaktım. Annem bir süre benim yanımda kaldı daha sonra gitmek için kapıya yöneldiğinde ondan önce kapıyı saraydaki muhafızlara benzeyen bir kişi açıp annemin karnına hançer sapladı. Sonra hızla hançeri geri çekip karanlıkta kayboldu. Ben olanları şokunda olduğum yerde donakalmıştım , annem yerde yatarken öylece kalmış sadece bakıyordum , yalnızlığın ne demek olduğunu o zaman anlamıştım. Sonrasını hatırlamıyordum gözlerimi açtığımda yatağımda yatıyordum. Yanımda bir kadın vardı ve benim uyandığımı görünce önce dışarıda birileriyle konuştuktan sonra yanıma geri döndü nasıl olduğumu sorup elindeki defterine bir şeyler yazdı. Kendime geldikten sonra annemin nerede olduğunu sordum bir anda yüzündeki mutluluk yerini hüznüne  bıraktı ve sadece bana bakmaktı. Ben ne olduğunu anlaya çalışırken kapı sertçe açıldı ve kapıda içeriye babam girdi. Yanıma geldiğinde ona da annemin nerede olduğunu sordum ama bu sorum onunda yüz ifadesini değiştirdi. Derin bir nefes alıp annemin benim yüzünde öldüğünü ve benim 7 yıldır uyuduğumu söyledi. Yerimde doğrulmaya çalıştım ama kollarım baya yorgundu . Sonrasında öfkeyle kalkıp odadan çıktı. O zamanlar olanları hatırladıkça kendimi suçlamış ve asla affetmemiştim. Ama zaman geçtikçe hem büyüdüm hem de kendimi affettim. Babam günlerce odamdan çıkmamı yasakladı onu artık hiç denecek kadar az görüyordum. Tahtın tek varisi olmasam beni men ederdi o kadar kızgındı bana. o günden sonra bana eğitimler aldırmaya başladı , okçuluk , savunma , kılıç kullanma gibi bir çok alanda oldukça iyi eğitim gördüm. 

                                                                                           ...

Odama muhafızın eşliğinde geri döndüm , yine aynı yerde sayıyordum. Birşey yapmam gerekiyordu ama ne? kapıdan çıkamıyordum muhafızı alt edebilirdim ama bu daha kötü sonuçlara sebep olurdu. Burada oturup pencereden dışarıyı izlemekten başka birşey yapamıyordum. Hava almak için balkona doğru ilerlediğim acaba buradan insem fazlamı çılgınlık olurdu bunu hiç düşünmemiş değildim , ama her seferinde vazgeçmiştim. Ancak mu sefer başka şansım yoktu. Üzerimdeki elbise inmemi epey zorlaştıracak cinstendi ama fazla ilgilenmedim . Ayakkabılarımı çıkarıp aldığım çantanın içine koydum. Bahçede birilerinin olup olmadığını kontrol ettikten sonra yavaşça sarayı çıkıntılı duvarlarında aşağıya inmek için korkulukların gerisine geçip ilk adımımı atınca içimdeki korku daha da arttı. Hafif titriyor gibiydim ama vazgeçmedim. Sarayın duvarları da bana kolaylık sağlıyordu, temkinli şekilde aşağıya indim. Son adımımı atınca rahatlamıştım, sonunda başarmıştım vazgeçmemiştim. 

Benim için çok yorucu bir bölüm oldu 2. bölüme tam tarih veremem...