Sungchan, kapının çalmasıyla elindeki test kitabını bırakıp kapıyı açmaya koştu.
Bu sırada Lucas amcası yeni uyanmış, kapıyı çalanın Lena olduğunu sanmıştı.
"Lena mı geldi?"
"Yok amca Wonbin geldi, sen uyumaya devam et."
Lucas kaşlarını çattı. Sungchan'ın hala o çocukla görüştüğünü bilmiyordu.
Tek seferlik bir heves olduğunu düşünmüştü.
"Sen hala görüşüyor musun o çocukla?"
"Arkadaşım ya amca, niye görüşmeyeyim?"
Lucas ensesine bir tane geçirdi Sungchan'ın.
"Yavrum bana baksana sen, oradan bakınca salağa mi benziyorum ben?"
Sungchan utanarak elini ensesine götürdü.
"Yakın arkadaş diyelim..."
"Yavrum, abime çeken tek evladı sensin ya, resmen 20 yıl önceye götürdün beni."
Bu sırada kapı tekrar çaldığında Sungchan koşa koşa kapıya gitti. Lucas ise gülerek arkasından takip etti onu.
Çok seviyordu bu keratayı, biraz çapkındı ama o kadarı da olurdu babası Jaehyun 'du sonucta.
Sungchan, kapıyı açarak Wonbin'i içeri davet etti. Fakat Lucas yataktan çıktığı gibi gelmişti üstünde bir şey yoktu. Evde genellikle sadece Sungchan ve kendisi oluyordu, Lena akşam geliyordu. O yüzden ikiside rahat rahat geziyordu.
Wonbin, Lucas'ı görünce utanarak gözlerini kaçırdı.
"Merhaba, Lucas abi..."
"Hoşgeldin canım, siz keyfinize bakın. Ben odama geçip uyuyacağım zaten."
Sungchan, amcasına garip bir bakış attı.
Keyfinize bakın neydi yani şimdi.
"Amca yengem gelince uyandırırım
ben seni."
Lucas tanıyordu yeğenini. Rahat kalmak istiyordu. O yüzden onları bırakıp odasına girdi.
Fakat aklına takılan bir şey vardı.
Bu Sungchan'ın sevgilisi yok muydu?
Wonbin denen çocukla nasıl bu kadar rahat takılıyordu?
Neyse, bunu düşünmesi gereken kişi kendisi değildi. Sungchan küçük değildi artık. Birkaç ay sonra üniveristeli olacaktı. Onun hayatına karışmak doğru olmazdı.
Lucas kafasını koyduğu gibi uykuya daldı. Sungchan ve Wonbin'de sanılanın aksine gerçekten ders çalıştı. Çünkü Lena akşam gelir gelmez ilk iş Sungchan'a verdiği ödevleri kontrol ediyordu. Ve her ne kadar uğraşsa da bitirememişti Sungchan. Wonbin ile birlikte Lena gelene kadar soru çözdüler.
Bu sırada Shotaro, Taeyong ile konuşuyordu.
"Evet, evet yarın sabah orada olacağım."
Taeyong, Sion'u Jaehyun'un kucağına bırakıp o da Sakuya'yı aldı. Çocukların mamalarını içerirken cevapladı Shotaro'yu.
"Sungchan'a sürpriz olacak değil mi? Ben bir şey söylemedim çünkü canım."
"Evet efendim, sürpriz olsun. Yarın sizinle birlikte sabah erkenden gidip sürpriz yaparız."
"O zaman uçaktan inince ara, Jaehyun seni almaya gelsin hayatım."
"Zahmet olmasın lütfen. Ben taksiye binerim."
"Aaa, duymamış olayım hayatım. Sen bizim evladımız sayılırsın ne taksisi. Jaehyun gelir alır seni."
"Tamamdır o zaman, sabah görüşmek üzere!! Çocukları öpün benim yerime de."
