HATIRLIYORUM ~HYUNLİX~

*İşler Karışık Ama Onlar Halleder*

~Felixten~

Okuldan çıktik ve Jeonginle durağa gittik o sırada Hyunjin de durağa geldi onu görünce bı heyecanlanmadim değil

"Hyunjin sen otobüse biner mıydın hiç ya"diye sordu Jeongin anlamadım niye binmesinki??

"Şoförün bugün işi varmış babam otobüsle gel dedi" diyerek cevap verdi Hyunjin

"Özel şoförün mü var!??"diye sordum Hyunjin ise hafif bir gülümsemeyle cevap verdi

"Babam zengin bir iş adamı -HWANG- şirketinin patronu" dedi ve gülümsedi

"Haaa şimdi anladimm" o sırada Jeongininin telefonu çaldı bize 1 saniye manasında bir işaret yaptıktan sonra 6/7 adım uzaklaşti Hyunjinse bunu fırsat bilmiş olaki elimi tuttu ve diğer eliylede çenemi kendine çevirdi

"Felix" kalp atışım hızlanmıştı resmen şu anda beni öpmesini istiyordum evet evet beni öpmesini istiyordum ama hala anlam veremediğim şeyler de vardı nasıl olurda iki gündür tanıdığım bir çocuğa ilgi duyarım ahh tamamen saçmalıyorsun Felix olay bağlantisi bile yok bence Hyunjini biraz daha tanimaliyim.Kendime -Dur- demem lazım diye düşündüm bu kararın üzerine  Hyunjinin elini çenemden çektirdim ve elini de bıraktım.Hyunjin anlam verememişti saf ve temiz gözleriyle bana bakıyordu bense bı açıklama yapma gereği hissettim

"Hyunjin benim senle yakınlaşmak için biraz daha zamana ihtiyacım var" dedim Hyunjin üzülmüştü gözlerinden okunuyordu üzüntüsü,onu üzmek istememiştim sadece ben Hyunjinle yakınlaşmak için hazır değildim hepsi buydu.Tam Hyunjin konuşacakti ki arkadan bir ses geldi(hep de arkadan ses geliyo aw iyduyd)

"Felix!!" arkamı döndüm ve bana bakan Yejiyi gördüm gözleri şişmişti ve makyajı akmişti sanki sabahki olay hiç yaşanmamiş gibi davranmaya karar verdim onu o halde görünce,yanıma geldi ve bana sarıldı daha sonraysa nereye gittiğimi sordu çünkü okulun 1. durağından bizim eve giden bir otobüs yoktu bu yüzden ikinci durağa yürüyorduk hep bense Yejiye Jeonginle bir yere gideceğimizi söyledim fakat Yeji ısrar etmeye başladı bunun üzerine Jeonginin yanına gittim telefonu kapattı ve bana döndü sonrada konuşmaya başladı

"Felix benim acil bı işim çıktı başka zaman gitsek olur mu?" diye sordu buna sevinmiştim çünkü ben sorsaydim onu yine ekmiş olacaktım çünkü geçen seferde seçmelere çalışacağım diye onu ekmiştim

"Olur olur hiç sıkıntı değil bende biraz Yejiyle ilgileneyim sabahki olayları biliyorsun" dedim o da başiyla onayladı ve omzunu sıvadı vedalaştıktan sonra Hyunjin ve Yejinin yanına gittim ve Yejiye işimizi ertelendiğini söyledim Hyunjin hala üzgün duruyordu Yeji ise benimle olacağı için mutluydu

"Felix iki otobüste kaçmıştır yürüyelim mi" diye sordu Yeji bende başımla onayladım Yejiye yavaş yavaş yürümesini söyledim bende Hyunjinin kulağına yaklaştım ve fısıldadım

"Yarın SK den sonra sinemaya gidelim saat 5 buçuk da bitiyor kurs saat 7 seansına gideriz filmi seç bana yaz ben her filmi izlerim" dedim ve kulağından ayrılıp göz kirptim Hyunjinin yüzünde bı anda güller açtı ahh cidden o gülünce güller utanuyordu harikaydı o en sonunda Yejinin beni çekmesiyle ayildim Hyunjine veda ettikten sonra Yejiyle beraber eve yürümeye başladık Ryu o gün resim kursundaydi bu yüzden biz Yejiyle ikimiz yürüdük

Giderken bı ara durduk ve atıştırmalık aldık eve vardığımizda ben üstümü değiştim  mutfağa geçip bana ve Yejiye birer noodle 🍜 hazırlayip salona geçtim Yejide üstünü değiştirip geldi ve konuyu açtı

"Felix senle bugünkü konuyu mutlaka konuşmam lazım" dedi ve bana döndü bense noodlelimi yiyordum lokmami çiğnedim ve Yejiye cevap verdim

"Konuşalim bakalım sen niye bugün bı anda Jisunga çattın ve dersleri astın ikincisi bu işi biraz abartmıyor musun yani sadece bir ihtimaldi"

"Şimdi sana hem cevabını vereyim hemde neden abarttiği anlatayım, sana hiç anlatmadım fakat benim ailevi sıkıntılarım vardı annemler ben daha aylık bebekken beni yetimhaneye bıraktılar ve bunun sebebi benim onlara laik olmamam ve babamın beni istememesiymiş yani yetimhane müdürü öyle söylüyor ben çocukluğumu bı yetimhanede geçirdim kimi zaman zorbalık gördüm orada, çok zorlandim ama hep en iyisini yapmaya çalıştım ailemi hiç tanimasam da zorbalıklar görsem de o tanımadığım aileme laik olmaya çalıştım yetimhane müdürü ailemin zengin olduğunu ve beni biraktiklarinda kucaklarinda birde erkek bir bebek olduğunu söyledi yani bı erkek kardeşim var ailemden ve o erkek bebekten hep nefret ettim beni bakamadiklari için biraksalardi ağzımı bile açmazdım ama o erkek bebeği bana tercih ettiler ve bunlara nasıl bı ihtiyaçlari olabilirdi asla anlam veremedim ve hiç bir bahaneyide kabul etmedim biraz araştırma yaptım ve bı tahmin yürüttüm  -HWANG- şirketinin patronunun benim babam olma ihtimali olduğunu fark ettim bı haberi okudum ve şöyle diyordu -HWANG şirketinin patronu Bay Hwangin eşi Bayan Hwang çocuklarını doğurdu fakat ikizlerin birinin sağ olarak doğmaği söylendi- bu haberden sonra şüphelerim azaldı ve araştırmayı bıraktım bugün Jisungun aile konumu açmasına kızdım çünkü -aile- benim için hep büyük bir yara olarak kaldı yetersiz olduğun için dışlandiğini düşünsene arkadaş ilişkilerinde bile bu kadar can yakan bir konuyu ailenin sana yaptığını bide Jisunga bunu sır olarak söyledim şu an bunu bir tek sen Jisung ve Ryu biliyor" vay be benim minik Yejim neler neler yaşamış anlatırken gözleri dolmuştu ve bir kaç yaşta akmışti.Benim bile içim paramparça olmuştu demek Hyunjinle cidden kardeş olabilirdi ve sanırsam bu onu korkutuyordu

"Vay be neler neler yaşamışsin peki bunları Hyunjine falan anlatacakmisin"

"Aslında kimseye söylemeyecektim Jisung bu meseleyi buram buram anlatmasaydi kendi içimde yaşayıp devam edecektim aslında o an Hyunjine Jisungun haklı olabileceğini söyleyecektim fakat ona zaten boş bir nefret biriktiriyordum yani eğer kardeşimse bu yüzden söylemedim bı de araştırmadan bir şeyler uydurmak istemedim Felix şimdi senden bir şey rica edeceğim"

"Ne istersin minik Yejim" dedim ve gülümsedim o ise hemen cevap verdi

"Bir hafta boyunca Hwang Hyunjinin yanından ayrilmayacaksin ve onunla ilgili bilgi toplayacaksin" bunu duyduğumda çok şaşırdım benden böyle bir şey istemesini beklemiyordum açıkçası aslında bu benim içinde bir avantaj olabilirdi Hyunjini yakından tanirsam ona olan duygularımın bir anlamı olurdu kulağa çok mantıklı geliyordu yine de kendimi tutamadım ve sordum

"Onun yerine niye kolay bir şekilde DNA testi yapmıyoruz"

"İlk önce o olduğundan %100 emin olmamız lazım" buda çok mantıklıydi hem Yeji hemde kendi açımdan iyi bir olandı bende kabul ettim

"Tamamdır anlaştık" dedim ve göz kirptim Yeji buna çok sevinmişti daha sonra aklıma bir şey geldi ve devam ettim

"Tamam planı kurduğumuza göre senin Ryunun gönlünü alman gerekiyor canım"

"Farkındayım benim bunun için de bir planım var" dedi ve gülümsedi bende kafasını okşadım ve yemeğe devam ettik

Akşam olduğunda Ryu eve geldi çok yorgundu ve her yeri boya içindeydi tüm evin ışıkları kapalıydı bu sürpriz için gerikiyordu.Daha sonra Ryu mutsuz bir şekilde banyoya gitti elini ve yüzünü yıkadı sesi geliyordu.Bizse Yejiyle dolabın içinde bekliyorduk Ryu geldi ve odanın ışığını yaktı sonrasında dolabı açtı ben tam o an konfetiyi patlattım ve Yejide elinde hediyeyle dışarı fırladı Ryu bizim suratımıza mal mal bakıyordu

"Ryu bugün sana bağırdığım için özür dilerim seni incittiğimin farkında değildim lütfen beni affet biraz kizgindim Jisunga kızdım sana patladım" dedi ve sarıldı

"Sorun değil ben seni çoktan affettim ki"dedi ve sarilmasina karşılık verdi o sirda Yeji arkasından sakladığı hediyeyi çıkardı ve Ryuya uzattı Ryu ise şaşkın gözlerle ona baktı

"Bu nee!"

"Hediye açmayacak misin"

"Ne gerek vardıii yaa"

"Tekrar özür dilerim Ryu neyse hadi aç bakalım beğenecek misin" Ryu hediyeyi açtı ve gördüğü şey ile şok oldu uzun zamandır istediği boya takımını almışti ona Yeji Ryu çok büyük bir mutlulukla Yejiye sarıldı bense o ani ölümsüzleştirmek adina bol bio fotoğraf çektim ve harika bir sonla bu günüde kapamış olduk

-----------------------------------------------------------------
Merhaba sevgili okurlarım işler kizişmaya başlıyor hadi hayırlısı bakalım gerçi hikayelerim okunmuyor ama olsun yüzde elli şansim var neyse bir sonraki bölüme kadar mutlu kalın sağlıklı kalın ve Hyunlixle kalin🌸