Putarkan Masa

Perkenalan - Part 1

Tak tak tak tak tak tak tak....

Ahh, inda pandai abis-abis ni cerita. Knapa panjang juga plot dia ni? Ehh, mogunsamang serabut kepala sy o!

Berputar-putar sudah sy tingu tu monitor laptop, inda pandai abis tu bunyi tak tak tak keyboard, idea sy menulis pun berjurut-jurut mau keluar inda kesabaran tunggu giliran macam sy punya jari ada 20! Heran sy ni gimbaran kalau termakan manis memang macam-macam sudah idea dia keluar. Kalau terkeluar dari plot asal, itu memang sudah biasalah. Tu yang bikin story sy semua macam sial panjang dia, merepek inda tentu pasal. Aiiiii! Paning!

Ting 

Keluar notification di FB page sy. Malas sy mau klik tapi sy lagi malas sama ni gimbaran punya otak. Bah, tingu ja lah sepa yang mengomen tu, manatau menyenangkan hati beta.

"Plibui"

Satu perkataan tu saja bikin otak ma mata sy auto terhenti tiba-tiba. Lama tu sy tingu tu perkataan, bukan sy inda faham tapi, jap, masih memproses lagi ni kepala sy apa kena mengena dengan tu story atau was it for me? Me? Seriuslah bah...

"Sepa ni?" Sy bilang bercakap sama diri sendiri. Sebenarnya tidak menghairankan kalau sy bertanya lepas tu sy sendiri jawab. Kan sudah sy cakap sy ada gimbaran. Perkara biasa sudah tu walaupun di mata keluarga, kawan-kawan kerja, dorang tingu sambil pandang atas bawah kiri kanan, sebab mau tahu sy cakap sama sepa kerana sy inda pandang dorang. Istilah "gimbaran" sini bukanlah sy betul-betul ada pendamping, choiiii... tingu bayang-bayang kain yang kena jemur ditiup-tiup angin pun sy buli sumarat, apa lagi kalau rogon-rogon sebegini, RIP aku nakk..

Anyway, sy klik profile si empunya komen. Gambar pokok background dia, macam pokok rambutan, macam mangga, indataulah. Sy klik pigi picture, mau tingulah bah sepa yang berani komen sy "Plibui a.k.a Playboy" ni. Semua gambar dia rata-rata edit. Kalau bukan puteri wei ling, akan jadi kim yoo na, indapun puteri ling ling, indapun empress hang li poh. Masalahnya sy tidak tahu originality tu gambar jadi sy kasi sembarangan saja kasi nama puteri-puteri china atau kpop star yang inda wujud. But overall...

"Emm, not bad. Cute." Tu saja yang keluar dari mulut sy ni. Tersenyum senyum sy sendiri. Mau marah kunun tadi tapi inda jadi. 

Sy buka messenger and start to type;

Why did you say "Plibui"? 

Send.

Tap tap tap tap. Sy ketuk-ketuk tu meja. Tiba-tiba sy rasa excited mau menunggu reply ni. Dug dug dug dug. Ehh! Mulau! Napa kunun jantung sy berdebar ni? Sot! Why am so nervous!?

Ting. Besar mata sy tingu tu messenger notification. Dup dap dup dap, ahh! Jantung! Relek bah kau!

Sorry --

"Ha? Tu saja?" Terangkat kening sy ni. Inda puas hati, sy reply.

No no no, sy inda marah cuma sy mo tahu saja. Sorry. - Send

Sy di sana saja messenger ni, waiting for the message to be delivered and read. Bila sudah sy nampak tu icon message has been read, sy berdebar balik. Sy tunggu bila kena reply tu message.

...... 

......

Already passed half an hour. Bayangkan sy tunggu di messenger, doing nothing but just waited for my message to be replied. And am still waiting until finally the jarum panjang minit pada jam dinding completed it round. Okey, that's it. Salam perkenalan dari sy, a complete azzh**e. Am someone like that.

Teda sudah mood sy menulis. I wanna hit the bed but my mind still fixated to the word "Plibui", it taken quite a lot of my energy. Sudahlah tu empunya menuduh sy plibui, teda perasaan lagi tu indamo send reply. Sakit hati sy oh.