Köle Oldum..

Kimsiniz?

Soğuk bi kış akşamıydı. İşten çıktım, metrobüs durağına doğru yürüyordum. Ayağımda topuklu ayakkabı vardı, giderken yürüyüş sesim yağmurdan oluşan su birikintisi ile birleşip ses çıkarıyordu. Durağa gitmeden markete uğramak istedim ve sokağa girdim. Sokak loş bi ışık, tek yanında araçların olduğu dar bi sokak idi. Markete doğru gidiyordum bi anda önüne ışıkları son ayarda açılmış bir araç durdu. Hemen kenarından yoluma devam etmeye başladım. Ama aracın camından birisi kafasını uzattı bana bi kağıt uzatıp adres sormaya başladı. Ona gideceği yeri anlatmaya çalışıyordum, o sırada arkamda bir nefes hissettim. Dönmeme izin vermeden ağzım kapandı ve ite kalka zorla arabaya bindirildim. Bağırmama bile izin verilmedi direkt arabaya bindirildim ve hareket etmeye başladık.

Yanımdakine, önümde oturan şoför ve yanındaki adama hem küfür yağdırıyor hem vuruyordum. "Bırakın beni bırakın Allah'ın belaları" diye haykırırken tokatlarım kafalarına kollarına denk geliyordu. Sonra arabanın el freni ve vitesine elim gitmişti ama yanımdaki elimi tuttu ve geriye attı beni. Ellerimi tutup, tokat attı. "Bi rahat dur be ne yaramaz bi kızsın" demişti bana neyi amaçlıyordu bunlar hiç bilmiyorum üçünü de daha önce hiç görmedim. Korkuyordum bir süre sonra ağlamaya başladım ve tekrar bağırmaya, çığlık atmaya başladım. "İmdaat yardım edin pislikleeer, kaçırıldım." Diye haykırırken burnuma ve ağzıma bir bez tutuldu. Önce yumuşadım ve yavaşça uykuya daldım..

Gözlerimi açtım. Ortasında ışık olan, aynı sorgu yapılan yerlere benzeyen bir ortamda ellerim ve ayaklarım sandalyeye bağlanmış şekilde bekliyordum. Ağzıma siyah bir bant çekilmiş, kurbanlık koyun gibi bekliyordum. Etrafıma baktım ama baktıkça psikolojim alt-üst oluyor, korkuyor, ağlamaya başlıyordum.

Bi anda hoparlör gibi bir yerden şu ses yükseldi "Tatlı kıız nasılsın bakalım?" Ne oluyor hiç anlamıyordum. Deli dehşet duygular içinde ne olacağını çaresiz şekilde bekliyor sadece o sese odaklanıyordum. "Umarım fazla üzülmedin" diye ses gelince konuşmak için ağzımı oynatmaya hamle yapınca banttan sadece "mmmmm" diye sesler çıktı. Ardından ise bi kahkaha sesi geldi "hahahahahah konuşamıyor musun?" Bu durum sinirimi daha çok bozdu ve onlara hırslandım ama korku hırsımı gizliyor ve gözünden akan damla eksik olmuyordu. Hoparlörden bir ses daha geldi "Şşş ağlama artık yeter biraz sonra işimize başlayacağız hazır ol" dedi ve beni iyice korkuttu. Ufak bi heyecan olsa da korku beni bütünüyle ele almış akıllı hareket etme duygumu kullanamaz oldum sürekli ağlıyor ve çığlık atmaya çalışıyordum.

Devamı için 5 oy..