Τέργκερον

1

Ο Ryd διέσχιζε τη μεγαλοπρεπή πύλη του Tergeron, του βασιλείου των 7 θαλασσών.  Η ατμόσφαιρα αυτού του τόπου αποτυπωνόταν στα πρόσωπα των ακριβώς εκατό φρουρών που προστάτευαν τη πύλη. Ένα πράγμα που έρχεται στο μυαλό όλων όταν ακούνε Dargyn: ΑΠΡΟΠΕΛΑΣΤΟ ΦΡΟΎΡΙΟ.

Ο Ryd παρατήρησε για λίγο τους φρουρούς, ακλόνητα σώματα σαν να είναι φτιαγμένα από πέτρα, σχεδόν σαν να μην έχουν ψυχή μέσα τους παρά μόνο επιθυμία να σε συντρίψουν στη πρώτη λάθος κίνηση. Παρά το γεγονός ότι η πολη Dargyn είχε παραπάνω από 5000 στρατιώτες και όλη η επικράτεια του Βασιλείου δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες, μόλις αυτοί οι 100 φρουροί του φάνηκαν ικανοί να προστατεύσουν από μόνοι τους ολόκληρη τη πόλη. Εξάλλου είναι γνωστή σε όλα τα άκρη του Βασιλείου η σκληρή εκπαίδευση των στρατιωτών. O Ryd το ήξερε πολύ καλά, ο σκοπός ήταν να εκπαιδευτεί ως στρατιώτης. Όμως όχι ως ένας κοινός στρατιώτης ανάμεσα στους χιλιάδες, αλλά ως μέλος των 1000 εκλεκτών και πιο ικανών ανδρών που αποτελούσαν τη Βασιλική φρουρά και θεωρούνταν αητητοι. Ήταν οι άνθρωποι που μισούσε περισσότερο, κι όμως ήθελε να γίνει μέλος τους.

Η πορεία του Ryd διακόπηκε σχεδόν βίαια από δύο φρουρούς. Σταμάτησε μπροστά τους.

<<Αλτ!>> φώναξε ένας από τους δυο. <<Λόγος που εισέρχεσαι στη πόλη;>>

<<Θέλω να καταταχτω ως σρατιώτης>> απάντησε πνιχτα.

<<Πας από δεξιά και προχωράς μέχρι να βρεις κάτι αποθήκες με κανόνια, από εκεί στρίβεις αριστερά και πας ευθεία μέχρι να βρεις τις ουρές των ομοίων σου για τους γραφείς που θα σε καταταξουν.>>

Ο Ryd έγνεψε καταφατικά και οι φρουροι του ελευθέρωσαν το δρόμο. Μαζί με τον Ryd έμπαιναν στη πόλη δεκάδες άλλοι άνθρωποι από εμπόρους και εργάτες μέχρι νεαρούς άντρες σαν τον Ryd που και αυτοί ήθελαν να καταταχτουν.

Ο Ryd περπατώντας τη διαδρομή που του υπέδειξαν έγινε μάρτυρας της ζωντάνιας αυτής της πόλης. Το Dargyn αποτελούσε το κέντρο του τεράστιου βασιλειου των Targeron, οπότε αποτελούσε ένα τεράστιο εμπορικό και στρατιωτικό κέντρο και απαριθμούσε πάνω από διακοσιες χιλιάδες κατοίκους δίχως τους στρατιώτες και τους κατοίκους των χωριών στην ευρύτερη περιοχή έξω από τα τείχη της πόλης. Όσο περισσότερο όμως παρατηρούσε τους ανθρώπους γύρω του, δε θα περιέγραφε τη κατάσταση ως ζωντάνια αλλά ως χάος. Ο ένας να πέφτει πάνω στον άλλον, ανθρώπους καταβεβλημένους από τη δουλειά, προσπαθώντας να βγαλουν τα προς το ζην για τις οικογένειες τους που ζούσαν στα όρια της φτώχιας στριμωγμένες σε μικρές καλύβες κάτω από το βλέμμα των πλουσιων και αδίστακτους ευγενείς που πλαισίωναν τον Βασιλιά, το πιο μισητό πρόσωπο στην ιστορία αυτου του κόσμου. Ένα πρόσωπο αδίστακτο προς τους ανθρώπους του τεράστιου Βασιλειου του. Ένα πρόσωπο που επισκεπτόταν κάθε βράδυ τον Ryd στους εφιάλτες του και ας μην είχε γνωρίσει ποτέ το παρουσιαστικό του. Ένα πρόσωπο που εξαιτίας του ο Ryd πήγε καταταχθεί στη φρουρά.

Ένα πρόσωπο που ο Ryd είχε σκοπό να σκοτώσει.