Naar binnen

Spiegelpaleis

Slijptol die van binnenuit tegen mijn borstbeen drukt
Vind mezelf terug als karikatuur van waar ik altijd eindig
Heet van ijs op de verkeerde plekken
Kakafonie van klachten in de lege nacht
Iedereen luistert, ze zijn allemaal gekomen

In de koude tocht moet ik lopen, woelend en zuchtend
Vorm en ritme draaien, verdwijnen, vervloekte
Regels die het ritme van de dag bepalen
Klinkende hamer brult dat ik altijd alleen zal blijven
Het kuiken in drie stukken, de laatste vlieder in het nest

Nee voel ik in het holst van de nacht,
Ik zie je niet, en als dat wel kon, zou je ruiken naar een schoen waarin te veel gelopen is.
Zoek niet naar mijn ingang totdat je mechanisch geworden bent

De koelkast kermt en schraapt als een straalmotor,
En hij heeft helemaal gelijk
Dan zingt er een klotevogel in november en verpest mijn schilderij
Waarom doe je alsof het zomer is?
Ik ontwaak en hoor de druppels op het raamkozijn
Denk alleen nog: ik wou dat ik een kussen had