Hastane Köşesinde

Söz

Gece boyu Bora'nın sevincini kalbimde hissederek zor uyumuştum.

Aşk mı hoşlanmak mı bilmiyorum ama müthiş bir his.

Berbat ve iştahsız bir kahvaltı sonrasında öğlen olmuştu ve yemekte brokoli çorbası ve pilav gelmişti. Tadının bozuk olduğundan şüphelendim.

Allah'ım beni açlıkla da sınıyor musun acaba?

Böyle düşünürken telefonu alıp Pinterest'te dolaşmaya başladım. Ve bir anda kapı çaldı. Annem birkaç parça eşya alıp banyo yapmak için eve gitmişti ve akşama kadar gelmeyecekti. Demek ki annem gelmemişti.

Allah'ım lütfen Bora olsun.

Ona teşekkür etmeye gittiğimde bana seslendiği gibi ben de

" buyrun? "

Diye seslendim.

İşte beklediğim kişi, işte Bora.

" Öğlenki brokoli çorbasından artmış, bir tabak daha getirdim. "

" Tövbe Bismillah. Yok canım ben çok doydum sen açsan sen tıka basa doyur karnını. "

Her zamanki gibi kahkaha attı.

" Demek bu şaheseri istemiyorsun, ben de yoluma giderim o zaman. "

Bir an ciddi sanıp,

" Yok yok, gitme. Şaka yaptım şaka. "
dedim telaşlı telaşlı.

Yine yüzüne o kalbime dokunan tebessümü kondu.

" TRT1 keyfini böldüm ama bu şaheser öğle yemeği üstüne tatlı iyi gider dedim. Annem getirmiş, benim pek iştahım yok. Gel beraber gömelim. "

Gel beraber gömelim? Of, yine çok tanıdık ama bir kadar da yabancı gelen his. Ben seni nereden hatırladığımı bulmazsam bana da Çisil demesinler.

Bora kese kağıdı torbanın içinden iki tane tatlı çıkardı. Görünce şoka girdim.

Karamelli Ekler.

" Bora, müneccim falansan iletişimi keselim. Ben büyücü ile müneccim ile uğraşamam bilmiş ol. "

Böyle diyince bir an durdu, bir hata yaptığını sandı.

" Ne? Noldu Çisil, iyi misin? "

" Hastaneden çıkamıyorum 4 buçuk haftadır, annem zaten yorgun diye onu keyfime tatlıcıya gönderemezdim. Ben karamelli eklere
ba-yı-lı-rım! Annem ben yeni yeni katı gıdalar yemeye başlayınca, 3 yaşında, bir parça karamelli ekler vermiş, o gün bugündür bayılıyorum. Kesinlikle müneccimsin, sakın itiraz etme. "

Bora'nın yine bakışları değişti. Bu çocuğa
" Ben seni tanıyorum " desem bayılacak herhalde. Dur aslanım ben çözeceğim senin olayı.

" Şey, bilmem, annem gelirken alayım deyip girmiş bi pastaneye, Sonu -istan ile bitiyordu. Neydi.. Pastaistan falan da değil. Dur oğlum gelecek aklıma. "

Bir kahkaha patlattım ki duramadım. En son dikişlerimde bir acı hissedince durdum.

" Yok o Pastaistan değildir, Ekleristan'dır. Pastaistan olsa yerinde duramazsın. "