hyunlix FİC

23. BÖLÜM

Dünkü yaşadıklarımız benim için çok özeldi. En güzel gunlerimdendi.

Bugün kollarının arasından uyanmakda en güzel şey olabilirdi.

Ona neden bu kadar bağlanmıştim...

Birlikte kahvaltı yaptık. Yemek yapmakda çok iyiydi.

Kanepeye geçmiş kkami yi seviyordum. Oda kahvaltıyi topluyordu.

"Felix hazırlan" dedi.

"Nereye"

"Sana biseyler almaya "

"Nedenki? Evimde var" dedim şaşkınlıkla.

"Bu evindede olsun, hem biraz sevgililer gibi alışveriş yapamazmiyim ben sevgilim ile" dedi. Gülerek hazırlanmaya gittim.

Önceki giydiklerimden yikananlar vardı. Hemen onları giydim. Üstüme ceketim ile cantamida alıp geri yanına döndüm.

Çoktan hazırlanmıştı. Ozenmismiydi o?

"Çok güzel olmuşsun" dedim. Oda yanıma gelip alnıma öpücük kondurdu. Birlikte arabaya geçtik.

Biraz dolaştık. Bir giyim mağazasına geçtik.

Marka bir magazaydi ve pahaliydida ben çok istemesemde kendisi ben secmedigimde kendi kafasina göre bana kıyafet alıyordu.

Aldığı şeyler çok güzeldi aslında. Bissuru kıyafet almıştık benim için.

"Felix ben yandaki bir yerden sana hediye alcam. Sen beni burada bekliyebilir misin ya da dolaş. Sakin kaybolma!"dedi

"Bana hediye mi alıcaksın? Ne alicaksinki" dedim şaşkın bir şekilde.

"Oyuncak falan alcam iste. Hediye değil mi niye soruyorsun?" Dediğinde güldüm.

"Tamam be git." Dedim. Güldüğünü görünce oda güldü.

O giderken bende yanda bir takıcı gördüm.

Bana para da bırakmamıştı. Gerçi neden ona kızıyorum. Bana o kadar şey aldı.

Yanımda pek para yoktu. Eve gittigimmi vardiki para alıyım.

Özel tasarım çift yüzüğü gördüm. Bunu alabilirdim. Çok güzel gözüküyordu. Pahalıydı. Eğer alırsam yanımda para kalmiyacakti.

Yinede aldım. Çıkıp biraz yürüdüm.

Karşı tarafdan koşarak gelen hyunjin i gurunce şaşırmıştım. Çünkü harbiden bildiğimiz koşuyordu.

Yanıma geldiğinde soluk soluğa "çok beklettimmi" dedi. Gülerek hayır dedim.

Birlikte arabaya geçtik. Sahil kenarında bir restoranda durduk. Pahalı duruyordu. Nereden buluyo lan bu bu kadar parayı.

Arabadan inip içeri geçtik. Bana sandalyeyi uzattı. Yaptiga şeye gülerken uzattıgi sandalyeye oturdum. Sonra oda karşıma geçti.

"Biz neden buraya geldik? Senin yaptıkların daha güzel"

"Canım istedi. Hem daha yemedin."

"Olsun yesende aynısını söylerim çünkü elin çok lezzetli. Yaptığın yemekleri ben yapamam"dedim ciddi bir şekilde anlatarak.

"Hmm elim çok mu lezzetli " demesiyle kıpkırmızı oldum.

"Ben o anlamdaki dedim. Hani yemeği güzel yapana oyke derler ya hem onu geçtim eline sağlık demiyomuyuz öyle iste" derken o kahkahalar atıyordu.

"Biliyorum Felix " dedi.

Bir müddet sonra yemeklerimizi yedik.

"Ha Felix. Unutma" dedi. Anlamamıştım. Şaşkınlıkla düşünmeye başladım.