*⁠.◍. -21- .◍.*

914 67 36
                                    

01.03.24

Yirmi birinci bölüm;
'Sinirliyken söylenilmiş her kelime, sakinken düşünülmüştür.'

ᕙ 🍁 ᕗ

Kuruyan boğazımı ıslatmak adına bir iki kere yutkundum. Bu neydi şimdi Allah aşkına!? Nasıl bu hâle gelmiştim?

Göz bebeklerime kadar bütün vücudum tedirginlik ile titrerken konuşmak için dudaklarımı yaladım.

Hakan'ın bakışları anında dudaklarıma indiğinde yanlış birşey yaptığımı fark etmem uzun sürmedi.

Dikkatini dağıtmak adına başımı yana çevirerek konuşmaya başladım. "Sen söyleyene kadar farkında bile değildim Hakan, bundan ne sonuç çıkarmamı bekliyorsun cidden?"

Ufak bir 'hah' sesi duyuldu. Hemen ardından, çenem de hissettiğim parmaklarla beraber gözlerimi Hakan'a doğru çevirdim.

Çatık kaşlarıyla yüzümü inceliyordu. "Dalga mı geçiyorsun Birkan?! Okul birincisi olduğuna emin misin sen? Şuan beyninin çalıştığına emin miyiz?!" diyerek homurdanmaya başladı.

Yarı sinirli bir şekilde çenemi hafifçe çekerek yüzüne doğru yaklaştırdı. "Birine yükselmenin ne anlama geldiğini biliyor musun acaba?!" diye devam etti sözüne.

Kaşlarım çatıldı. Bakir değildim, ne anlama geldiğini de gayet iyi biliyordum!

Birine yükselmek onu sevdiğin anlamına gelmezdi ki, ona karşı arzu duymanız ve ondan etkilenm- bir saniye...

Hakan'dan etkilenmiş olamazdım. Bu işte bir bokluk vardı. Olamazdı, olmamalıydı da zaten.

"Oradan bakılınca bilmiyor gibi mi duruyorum Hakan? Bunun arzu veya etkiyle bir alakası yok! Olamaz!" dedim bağırarak.

Hakan bir anda üzerimden çekilerek bağırmaya başladı. Ne oluyor cidden? Bu saçmalık daha ne kadar devam edecekti?

"Neden lan! Neden!? Kabul etmek bu kadar zor mu andaval herif! Anla artık şunu!!"

Kaşlarım çatıldı. Uzandığım yerden doğrularak altımdaki şişkinliğe aldırmamaya çalışıp konuşmaya başladım. "Neyi anlayacağım Hakan! İbne olduğumu mu?! Bunun sikimle ne alakası var gerizekalı! Mal mal hareketler yaparsan kalkar tabi!! Yeter ulan! Yeter anlıyor musun?!!"

Yüzü buruştu. "İbne mi!? Ulan Birkan!" dedi, sanırım kendi kendine öfkeleniyordu.

"Birkan biz hasta veya virüslü değiliz! İbne, gay! Ne bileyim diğer bütün zırvalıklar! Normal insanız lan biz! Senin gibi nesef alan, yiyen, içen! Daha ne anlatayım sana!!"

Ne dediğini eminim kendisi de anlamıyordu. Şuan tek amacı beni bir şekilde kendine inandırmaktı.

Bunun bir hastalık olmadığını anlamayacak kadar kör değildim ama, kendimi bu yola sokmazdım..

Yataktan kalkarak Hakan'ın önünde durum elimi ona doğru uzattım.

Hemen ardından, "Anahtarı ver, yeter bu kadar saçmalık. Artık dinlemek istemiyorum" diye mırıldandım. Alt taraflarda durum pek iyi değildi..

Gözlerine bakamıyordum. Ayrıca şişmiş bir penisle sokakta nasıl gezeceğimi düşünmekle meşguldüm.

Tuvalete gitmem lazımdı. Saniyeler sonra ben kapı anahtarını beklerken Hakan şok olacağım bir şekilde bedenimi tutup duvara yapıştırdı.

Ceberut Kölesi / Texting Serisi -1- [BxBxB]Where stories live. Discover now