CHAPTER 7
Prang: ehem ehemm.. anong ibig sabihin niyan ahh(killer eyes niya dito) habang patawa tawa naman si warang..
Gyo: tong dalawang to... nagtanong lang naman yung tao eh masama ba yun??..tara nanga sa canteen dami niyong alam(sabay taray sa kanila at nauna ng naglakad)
Muling nagkatinginan si warang at prang at sabay silang tumawa(agad naman silang sumunod kay gyo)
Prang: hoy gyo hintayin mo naman kami(tawag niya dito)
Gyo:bilisan niyo kaya babagal niyo daig niyo pa yung pagong sa subrang kabagalan
Warang: hindi naman mawawala ang canteen makakarating tayo kahit wagkana magmadali..(patawa tawa niyang sabi) oonga naman dagdag pa ni prang dito
Gyo:bahala kayo jan..(maslalo pa niyang binilisan ang paglalakad niya)
F
A
S
T
F
O
R
W
A
R
D
Manaow POV:
umuwi na sila daddy hindi na ako sumama at nagpaiwan nalang ako dito sa school dahil plano kung kay warang nalang ako sasabay manaya pag uwi...(agad ko namang hinanap si warang..)
habang naglalakad ako,,,, sa bawat hakbang ng aking lakad gumigilid lahat ng mga student na nakakasalubong ko (ayss kaya ayokong ipaalam sa lahat ang buong pagkatao ko dahil dito ehh...gosshh kainis.. daig kopa ang may sakit na iniiwasan ng lahat sabay pikit ko....gusto ko lang naman maging normal student...) bulong ko sa sarili ko..
”Author POV:”
habang naglalakad si manaow patuloy na gumigilid lahat ng student na nakakasalubong niya and hindi nila maiwasang pag bulongan ito
someone voice na tanging narinig ni manaow:
someone: gilid kayo respeto sa Head supreme natin (everyone gumilid)
hindi naman na lumingon si manaow diritso lang siya sa paglalakad and hindi siya makatingin sa mga student.. naiinis siya dahil hindi niya gusto na ganon ang trato sa kanya...
Manaow POV:
maslalo kung binilisan ang paglalakad at hindi ren nagtagal natanaw ko si warang na kumakain sa canteen kasama sila Prang at Gyo.. agad naman akong lumapit sa kanila..
Manaow: andito ka lang pala warang kanina pa kita hinahanap (saad ko dito)
Warang: at bakit mo naman ako hinahanap...miss moko noh(sabay siko saken) sabay tawa naman sila prang at gyo
Manaow: Ulol mata mo....(sabay saglit na tumingin ako kay gyo na naka fucos lang sa pagkain niya)
Warang: kalako nakauwi kana... nakita kitang sumakay kanina sa kotse niyo
Manaow: ah nagpaalam lang ako kay dad na hindi ako sasabay sa kanya(wika ko sa kanya) kilala mo naman yun ayaw na ayaw niyang kinakausap mo siya na nasa labas ka ng sasakyan...
(maysasabihin pa sana si warang pero pinutol na ito ni prang)
Prang: HI..HELLO.. tao po kami hindi kami design dito... pansinin niyo naman kami..(agad naman kaming napatingin sa kanila...)
Pagkalingon namin dalawa na pala silang nakatingin samin si prang naka pamiwang ang kamay si gyo naka taas naman ng kilay...(saglit kaming nagkatinginan ni warang sabay tingin ulit sa kanila..)
Manaow: umm S-sorry...ito kasing si warang napaka daldal..(pangsisisi ko sa kanya)
Warang:luh anong ako..(sabay hampas niya kay manaow)
Manaow:arayy ko..(sabay ganti ko ren sa kanya)
Prang: tama nanga yan para kayong mga bata...(agad namang tumigil ang dalawa)
