CHAPTER 13
Author POV:
Maraming araw ang nakalipas hindi na nagpakita si gyo kay manaow, hindi ren siya nagpaparamdan sa mga kaibigan niya...
Gyo POV:
Andito ako ngayon sa probensiya ng lolo at lola ko nakaupo at kasalukuyang tinatanaw ang malawak na kabundukan pansamantalang andito ako,maganda dito maginhawa ang hangin..gusto ko munang mapag isa at mag move on at para naring tuluyang makalimutan ang lahat, ilang araw narin akong andito at unti unti rin akong nakaka move on...seguro hindi si naow ang taong para saken seguro baka hindi pa dumating yung taong para saken talaga...
(ringringring!*)*/prang calling
Gyo:Helo prang...
Prang: sa wakas sinagot mo narin ang tawag ko...
(tanging tawa lang ang tinugon ko sa kanya)
Prang: kamusta kana jan, kilan ka babalik dito...
Gyo: secret *HAHAHA, gusto ko surprisa para masaya
Prang: sus,, ehmm ehmm seguro naman okay kana ngayon..
Gyo: okay naman, nakakabawi narin
Prang: buti naman kung ganon, umm sige ibababa ko natong tawag dumating na si warang may date kasi kami ngayon ummm sige ah tawag nalang ako sayo mamaya bye..
Gyo: sige sige, enjoy your date bye
Lola: Apo baba kana dito kain na tayo(rinig kung tawag saken ng lola ko)
Gyo: Opo La, inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba...
Manaow POV:
Habang nag aayos ako ng mga gamit ko sa may cabinet ko may nakita akong box sa may lagayan ko ng damit.. ANO KAYA TO??(wika ko sa sarili ko)..umupo ako sa kama ko at binuksan ko ito..nagtataka ako sa mga nakita ko...mga picture ni gyoza na kasama ako...una kung nakita ang single na picture ni gyoza at naka sulat dito..."manaow captured 📸"hinawakan ko ito at tinignan sakto namang biglang sumakit ang ulo ko...may bigla akong naalala hindi ako segurado pero camera lang ang nakikita ko at babaing tumatawa, hindi kona kinaya subrang sakit ng ulo ko kaya agad kong binalik ang mga ito sa box at hinanap ko agad ang mga gamot ko, hindi ko mahanap at ramdam kung nanghihina nako, MANAOW ANAK!! ANONG NGAYARE SAYO!! ang tanging boses na narinig ko galing kay mama
(Nagising nalang ako ng nakahiga sa hospital)
Mom: anak(sabay halik sa noo ko)
Manaow: Mama..bakit ako nandito..(tanong ko sa kanya..)
Mom: Nawalan ka ng malay kanina...
(Napahawak naman ako sa ulo ko...)
Mom: Sabi ng doctor wag mo daw masyadong pinupiwersa ang sarili mo...
Manaow: Mama...(napatingin naman saken si mama)
Mom: bakit anak anoyun may kailangan ka??
Manaow: Ma... sino si gyoza sa buhay ko..B-bakit may larawan siya kasama ako??
Mom: Malalaman mo din ang katutuhanan anak pero hindi muna sa ngayon tingnan mo masyado kapang mahina masyado pang mahina ang utak mo, baka mapano kapa jan... don't worry anak sasabihin ko sayo ang totoo tungkol kay gyo pag okay kana...okay
Napangiti nalang ako..OPO MA" sagot ko sa kanya
Mom: sige pahinga ka muna jan kukuha lang ako ng makakain mo..
Manaow: sige po..
Habang hinihintay ko si mama diko nalang namalayan na nakatulog na pala ako at sa pagtulog ko may bigla akong napanaginipan na babaing naka suot ng uniformi, katawan lang ang nakikita ko diko mamukhaan kung sino, nakita ko nalang na parang tatalon ito sa building at tumakbo ako papalapit sa kanya para pigilan ito at nakita ko den sa panaginip ko na hinalikan ko siya, nagising nalang ako sa huling salita na binigkas ko sa panaginip ko (*I LIKE YOU TOO GY*/)
