6.Yaş

39 12 0
                                    

6.Yaş

Dilsiz büyüdü, 6 yaşındaydı
Güneşi hep yanı başındaydı
Kurdun çocuğuyken bile bahtlıydı
Ama yarasını geçiremezdi yara bandı
Sözleriyle beraber o evde yandı

Kurşunlar ilk defa tanımıştı beni
Kahpenin evlatları sarmıştı evi
Annesi koruyordu birnevi
Her şey çok kolaydı de'mi?

Güneşi koparmıştı dilini,
Adeta alnına mühürlemişti izini
Bu ateş yakmıştı ağzının içini,
Bu defa söyleyememişti bildiğini,

Kurtlar akbabalarla boğuşurken,
Kurşunların gölgeleri geçiyordu,
Yavaş yavaş bitmeyen bir oyundu,
Meleklerin kaçıştığı bir gündü bu,

Ülkenin evlatları hep yaman,
Kurtlar galip gelirdi her zaman
Kalbe binlerce kez damlıyorken kan,
Dağdan dönmüştü kahraman aslan,

Her şey çok, çok geçti,
Güneş onun kaderini seçti,
Sessizlik hep ona eşlik etti,
Eylül rüzgarları çok soğuk esti,
Sonunda kendi dilini kesti,
Acı çekerken bile sözü için mertti.

Eylül Can

Eylül Rüzgarları Where stories live. Discover now