Servis 5

Sükunetsizlik

Midem bulanarak gözlerimi açtım. Elimi yastığımın altında gezdirerek telefonumu aradım. Bildirimlerime bakındım bir süre. Geçen gün barda tanıştığım çocuktan mesaj vardı. İsminin üzerine tıklayıp aradım.

"Selam Salman. Mesaj atmana sevindim."

"Yeni mi uyandın?"

"Evet."

"Sesinden belli oluyor. Akşam Yoda'dayız. Misafirim olmanı istiyorum. "

Yüzümü buruşturup başımı iki yana salladım. "Yok yok boşver sen kulübü. Sadece seni görmek istiyorum daha sakin bir yere gidelim. Olur mu?"

"Hadi ama çok eğleneceğiz. " dedi ısrar eden bir ses tonuyla.

"Yok hiç kaldıramam hala midem bulanıyor. "

"Hmm peki o zaman akşam Maçka'ya gidelim."

"Tamam anlaştık. " dedim ve gülümseyerek telefonu kapattım. Çağrı'dan sonra ilk kez anlaştığım birini bulabildiğim için çok mutluydum.

Akşamında kuş cıvıltıları kulaklarımı doldururken Maçka Parkı civarında yürüyordum. Telefon melodim yükselmeye başlayınca çantamdan telefonumu çıkardım.

"Alo?"

"Geldin mi?"

"Evet ama girişi bulamadım."

"Konum at seni almaya geleyim."

Müzeyi karşıma alıp kaldırımın köşesine çöktüm. Aklımdan Çağrı'yla yaşadığımız anılar geçip gidiyordu. Starbucks'ta otururken eline büyü tutuşturduğumuz anı aklıma çalındı. Buluşmamızdan iki gün önce bir sigil hazırlayıp telefon kılıfıma koymuştum. Okulda herkesin odağı haline gelip telefonumu eline alanların dokunmadan duramadığı sigili sonunda Starbucks'ta Çağrı'ya Sevil vermişti. Didişiyorduk, "Hadi versene." demişti. Ben de, "Kolaysa sen ver." demiştim. Çağrı büyük bir sinirle eline tutuşturduğumuz sigili yere attı. Ayaklarının ucuna düşen kağıdı almak için yanına doğru eğilip yakınlaştığımda Çağrı'nın hızlanan kalp atışlarını duymuştum.

"Hey güzellik?" irkilip ayağa kalktım.

Salman'a doğru gidip boynuna sarıldım. Belime sımsıkı sarılıp kokumu içine çekti.

"Dünki kadar güzel kokuyorsun."

Yürümeye başladığında peşinden yola koyuldum.

"Utandırıyorsun."

Yanağımdan makas alıp kolunu omzuma attı. "Sen de çok utangaçsın. "

Gülümsedim. Herşey yolunda gidiyordu. On dakika beraber yürüdükten sonra bizi bir sofranın üzerinde oturmuş didişen arkadaşları karşıladı.

Bir süre onlarla oturduktan sonra beni kenara çekip sevgili olmak istediğini söyledi. Kabul ettim. Denemek istedim. Sonrasında bunun gibi tonla denemem olacağından habersizdim.

Eve dönerken yolda telefonum çaldı. Otobüsten inerken bir yandan çantamı karıştırıyor, telefonumu arıyordum. Ekranda yazan isme baktım: Bilge. Serenay ablamın sevgilisiydi.

"Alo?"

"Alya selam. Nasılsın?"

"İyiyim idare eder. Sen nasılsın abi?"

"Ben de iyiyim de galiba Lale'ye bir olay yaşamışsınız. Onu sormak için aradım, ablan da yanımda."

Görmemesine rağmen başımı salladım. "Evet."

Terbiyemi bozdum. "Kaşar hem eskortluk yapmak istedi, bir de bana da teklif etti."

Bilge iç çekti. "Siz bir de bu kıza evinizi açtınız."