Abilerin Meleği

3.BÖLÜM

Melek Yener (Sayer'den)Devam

Kimsesiz olduğumu daha yeni tanıştığım ikizimden duymak yakarmış insanı.

Yangına bir çocuk fayda etmez ,benim yangınıma hiç bir şey fayda etmez ,fayda edenleride biz öyle sanırız.

Şuan içimde bulunan acıyı hissetmek istemiyorum ama o acı en derinden yangın olarak geliyor bana.

"Melek iyi misin ?"dedi Baran abim.
Bu soru üzerine gülmeye başladım gözlerimden yaşlar gelince aslında gülmediğimi farkettim.

Elimin tersiyle göz yaşlarımı silip sorulan soruya cevap verdim.

"Mükemmelim,o kadar iyim ki herkes yalan söylemiş "dedim alayla Baran 'a bakarak .

Baran siyah saçlı , renkli gözleri ,buğday tenliydi, kaşlarını çatıp bana baktı sonra önüne döndü.

Dalgın gözlerle yere baktım , herkes bana bakıyordu,ellerimle kulaklarımı kapattım öne ve arkaya doğru hafif hafif salanmaya başladım.

Bir yandan kelimeler benden bağımsız çıkıyordu.

"Mutlu olmak istedim,oyuncak istemedim ki mutlu olmak istedim"dedim kendimi dışarı ya kapatıp daha fazla salanmaya devam ettim.

"Çocuk olamadım ben ,büyümeyeceğim "dedim kısık sesle .

Daha hızlı salanmaya başladım şiddet gittikçe artıyordu.

Barın Sayer 'den Devam

Şuan Meleğim kriz geçiriyor benimde elimden bir şey gelmiyor,ben daha kötülerini gördüm alışık olmam lazım ama her gördüğümde daha beter oluyorum.

Melih kendine gelip Melek'in önünde diz çöktü.

"Bak ben burdayım, dokunmuyorum sana "dedi Melih.

"Ben ölmek istiyorum,artık çok yoruldum"dedi Melek kısık bir sesle.

"Ben varım Meleğim ,dinleme o sesi"dedim .

Şiddetli bir kriz değil di bu yaşadıklarını merak ediyordum ama şuan üstüne gidersem kuvvetli bir krizin eşiğinden dönemez.

"Ben ...ben teşekkür ederim"dedi kekeleyerek Melek.

Kalkıp, yerime oturacakken Melek kolumdan tutup sımsıkı sarıldı ,ben yerde oturururken o bütün acılarını bana veriyordu.

"Uzun zaman oldu , Berk dışında ilk defa başka biri iyi geldi"dedi Melek.

Melis gibi değil di ,Melek iyi geliyordu ama kendine değil Melih'e iyi geliyordu.

Hani çocukken arkasında ip olan araba vardı, ipi çekerken kuvvetli çekip arabayı duvara vururdun sebebi ise ipi çok uzun çektiğin için.

Meleğin hayattaki ipi çekilmiş durmasını istemediğim ama durmak zorunda olan bir araba gibiydi bakışları ölü gibiydi.

Melih'ten ayrılıp bize döndü

"Şey ben artık gitsem olur mu?"dedi Melek .

Gitme demek için ağzımı açacakken babam konuşmaya başladı.

"Ben bırakırım Meleğim "dedi babam.

Laflar gene ağzıma tıkandı ,burada kalsın istiyorum abim gittiği günden beri ilk defa mutlu olduk.

Düşüncelerimi babam böldü"Hadi gidelim kızım "dedi .

Melek babam'a dönüp "Aslında Berk gelir beni almaya"dedi.

Yüzümüz hangi ara gerilidi bilmiyorum ama çatık kaşlarla Meleğime bakıp.

"Kim ,bu Berk?"dedi Melih devam edecekken Mert konuşmaya başladı.