Peteនាំwayទៅរស់នៅឡើងដាច់ឆ្ងាយពីគេ នៅតាមខេត្តហើយជាជាយទៀតកន្លែងនោះមានតែផ្ទះរបស់peteប៉ុណ្ណោះដីជុំវិញនោះជារបស់peteទាំងអស់ បើចង់ទៅទិញអីត្រូវជិះទៅ15គីឡូពីទីនោះហើយបើចង់រកផ្ទះអ្នកផ្សេងគឺជិះទៅ10គីឡូ បើwayដឹងថាត្រូវមករស់នៅបែបនេះគេក៏មិនព្រមប៉ុន្តែពេលដែលគេមកនោះគឺwayនៅគេងមិនទាន់ដឹងខ្លួនទេ peteនាំwayចេញពីផ្ទះwayតាំងពីគ្រប់គ្នាមិនទាន់ភ្ញាក់ម្ល៉េះចឹងហើយគ្មានអ្នកណាដឹងពីរឿងនេះទេ
-ម៉ោង10ព្រឹក
Pete:ភ្ញាក់ឡើងចង់ដេកដល់ពេលណា?(យកទឹកជះទៅលើwayដែលកំពុងគេង)
Way:បងលេងអីនិង!(ស្រែកឡើងដោយការឈ្លក់និងទឹកដែលpeteជះមកលើខ្លួន)
Pete:....(មិនមាត់សម្លឹងwayដោយក្រសែភ្នែកដែលគួឲ្យខ្លាចខុសពីកែវភ្នែកដែលគេតែងតែមើលទៅwayកាលពីមុន)
Way:បងកើតអីហេតុអីក៏មើលមកអូនចឹង? ហើយ...ហើយនេះជាកន្លែងណា?(ក្រលែកភ្នែកមើលទៅខាងក្រៅតាមបង្អួចឃើញថាទីនេះសុទ្ធតែជាព្រៃដុះជិត)
Pete:ជាឋានថ្មីរបស់អូន...(ចាប់ទាញដៃwayឲ្យក្រោកឡើងមួយទំហឹង)
Way:លែង...អូនឈឺណាស់pete!
Pete:ចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅអូនជាទាសករ បងនិយាយអីត្រូវតែស្ដាប់!
Way:បងកំពុងលលេងជាមួយអូនមែនទេ???បងឈប់លេងទៅប្រយ័ត្នអូនខឹងមែនទែនទៅ!(ក្នុងចិត្តគិតថាគេគ្រាន់តែលេងសើចព្រោះគិតមិនចេញថាគេធ្វើបែបនេះធ្វើអីទេបើម្សិលមិញនៅល្អនិងគ្នាសឹងអីនិង)
Pete:អូនចាំបានទេថាបងធ្លាប់ប្រាប់អូនថាបងតែងតែយល់សប្ដិអាក្រក់ជានិច្ច ថ្ងៃនេះបងនិងប្រាប់ថាវាមានរូបភាពបែបណា!
Way:បង...បងកុំធ្វើមុខបែបនិងបានទេ!លេងអីបែបនិងអូនខ្លាចណាស់ឈប់លេងទៅ!(ព្យាយាមរើបម្រាស់ចេញពីpete)
Pete:បងតែងតែយល់សប្តិឃើញនៅថ្ងៃដែលប៉ាម៉ាក់ត្រូវមនុស្សថោកទាបបាញ់សម្លាប់ វាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់តែវាធ្វើខ្លួនជាមនុស្សចិត្តបុណ្យល្អបំផុតសម្រាប់មនុស្សទូទាំងប្រទេសមើលមកវាជាមនុស្សចិត្តបុណ្យចិត្តធម៌ប៉ុន្តែក្រោយខ្នងវាអាក្រក់ជាងសត្វតិរច្ឆាន!
