မြေရှင်ကြီးကျင့်နဲ့ သူ့ရဲ့ခင်ပွန်းလေး

Chapter 4

အခန်း ၄ ဖူယန်မြို့

ဖူယန်မြို့က ချင်ကျိုးမြစ်တစ်လျှောက်တွင် တည်ထားခြင်းဖြစ်ကာ မြို့ရဲ့လှေဆိပ်ကနေ ချင်ကျိုးစီရင်စုကို ရောက်ဖို့ အနောက်ဘက်ကို လှေစီးရပြီး တော်ဝင်မြို့တော်ကို ရောက်ဖို့ တောင်ဘက်ကို သွားနိုင်တယ်လို့ ဆိုကြသည်။ နေ့စဉ်နှင့်အမျှ မရေမတွက်နိုင်သော လှေပိုင်ရှင်များ၊ ကုန်သည်များနှင့် အလုပ်သမားများက ဆိပ်ကမ်းတွင် စုဝေးနေကြပြီး စည်ကားသောမြင်ကွင်းကို ဖန်တီးပေးနေကာ ဖူယန်မြို့သို့ အခွင့်အလမ်းနှင့် အလားအလာများစွာကို ယူဆောင်လာပေးနေသည်။

ထို့ကြောင့် ဖူယန်မြို့တွင် ချမ်းသာပြီး သြဇာတိက္ကအလွန်ကြီးမားသော စီးပွားရေးသမားများ မရှိသော်လည်း ချင်းကျိုးမြစ်တစ်လျောက်မှ ချမ်းသာကြွယ်ဝသူများနှင့် အရွယ်စုံ ကုန်သည်ကြီးများကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည်။ ကြွေထည်၊ ဆား၊ သံဆိုင်များမှစပြီး ငွေတိုးချေးစားသူများ၊ စားသောက်ဆိုင်များနှင့် အပေါင်ဆိုင်များအထိ၊ လုပ်ငန်းအမျိုးမျိုးရှိသည်။ တချို့ကုန်သည်တွေဆိုရင် သက်တော်စောင့်တွေတောင် ရှိနေတက်ပြီး မြို့ကလေးက သေးပေမယ့် လိုအပ်တာမှန်သမျှ အကုန်ရနိုင်သည်။

ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးက အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများစွာ ဖန်တီးပေးနိုင်တာကြောင့် မြို့တွင်းမှ အိမ်ထောင်စု အများအပြားတွင် နေရာမျိုးစုံတွင် အလုပ်လုပ်သော မိသားစုဝင်များ ရှိကြသည်။ ထို့အပြင် မြို့ပြင်တွင် လယ်ကွင်းများရှိပြီး ကျေးလက်နေကျေးရွာများထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော လူနေမှုအဆင့်အတန်းကို ပိုင်ဆိုင်ကြသည်။

ကျင့်ယိက ယခင်က မြို့ကို အကြိမ်များစွာ လာရောက်ခဲ့ပြီး သူ လိုအပ်သော သို့မဟုတ် လိုအပ်မည်ထင်သော နေရာအများစုကို စူးစမ်းလေ့လာခဲ့သည်။ ယခုတော့ သူ သွားကြည့်ရန် လစ်လပ်နေသေးသောနေရာက ဆိပ်ကမ်းသာ ကျန်နေတော့သည်။

သို့သော်လည်း ဆိပ်ကမ်းနှင့် ဆိပ်ခံတံတားက လူအများနှင့် စည်ကားလွန်းနေသောကြောင့် သူ အားအင်မပြည့်သေးမီအချိန်တွင် စွန့်စားရန် မသင့်တော်ပေ။ သူက ထိုနေရာသို့ မသွားမီ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသည်အထိ စောင့်ဆိုင်းရန် စီစဉ်ထားသည်။ မည်သည့်အခြေအနေမျိုးကိုမဆို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိုင်မျသာ ဒဏ်ရာကင်းစွာဖြင့် လွတ်မြောက်နိုင်ခြေ ပိုများမည် ဖြစ်သည်။