Dudağında uçuklar,
Kabuk tutmuş yaralar...
Sakalları, dertleri çoğaldıkça daha da ağırlık veriyormuş gibi.
Tanımak istedim bu garibi.
Ama o sadece yanımdan geçen biri.
Sadece yanımdan geçen biri,
fakat bulandırdı beynimi.
Karma hatıralar kurşun gibi deldi tenekemi.
Gözlerine bakamadım.
Çünkü belli ki bu adam unutulup giden yıllanmış bir kitaptı.
Bu kitaba bakmak beni okumaya mecbur
bırakacaktı.
İs kokan giysileri ve yaraları, kitaptan
sözcüklerin dışarı kaçmasına sebebti.
Ancak şimdi karşıdan gelen vagona binip
gidecekti.
O yarıda bırakmak istemeyeceğim bir kitaptı.
Bu nedenle okumaya girişmek aptallıktı.
⏳⌛
