Merhaba diyordu gaile, aralık kapıdan.
Er geç biliyorduk geleceğini,
Peki niçin hazırlıksız yakalanırız daima?
Bir parçammış gibi benimsedim onu artık.
Gelen güzellikleri kabullenirken,
Kederin de yolda olacağını bilmemiz
gerekmez mi?..
Onu hoşça ağırlamalı ve sonra veda
etmeliyiz.
Hayat yapbozunun parçaları bilinmeli.
O zaman, büyümez miyiz?
🌑🌕
