Color of the Blood

05

“Mi! ” Sigaw ko pagkatapos akong pagbuksan ng pintuan ni Mami.

“ Anak! ” Niyakap n'ya ako ng mahigpit. “ I miss you. ” Aniya at nag pout.

“ Aww, I miss you too mi. ” Kumalas ako sa pag yakap sa kan'ya at tiningnan s'ya. “ Pasensya po ngayon lang uli' ako nakapag bisita ha? andami kasing gawain sa company ni tita Catherine eh. ”

Ngumiti s'ya. “ Ano kaba anak okay lang! Naiintindihan ka ni Mami okay? take your time mwamwa. ” Sagot ni mama at niyaya akong kumain sa labas.

Pumunta na ako sa kwarto ko at naligo. I just wore a simple white tank top and gray sweatpants, I also fixed my hair on a low ponytail para hindi mainit lakas kasi ni Phillipines eh naka 36° degree celsius.

“ Aoen! let's go! ” I just prayed some perfume on and grab my purse before running down the stairs.

“ Where we going mi? ” Tanong ko ky mama ng inilo-lock n'ya ang front door.

“ McDonalds, diba favorite mo 'yun? ” I chuckled like a little kid ng marinig ang pangalan ng favorite fast food chain ko, ang tagal ko nang hindi naka kain do'n ah!

“ Yayy, treat mo mi? ” Naka ngiti kong tanong sa kan'ya.

“ At dahil ngayon lang naka balik ang baby girl ni Mami treat ko! ” Napa talon talon ako sa saya ng marinig ang sinabi ni mama.

“ Yayy! Thank you mi I love you. ” Sabi ko sa kan'ya at nag pout.

Nang magsimula kaming maglakad ay isinandal n'ya ang ulo ko sa balikat n'ya. “ Mahal na mahal ka ni mami anak. ” Aniya at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.

I embraced the warmth my mother's hug had given to me. Call me childish but I still want my mom to babytalk me, nakakamiss maging bata kong saan wala pa akong iniisip, o prinoproblema. That's what I regretted the most, because when I was a kid I always prayed and wished that I would grow faster because I wanted to be adult and now that I am I realized that wishing to be one is my biggest mistake. Bukod sa akin ay may naikuwento si tita Catherine sa akin na may kapatid raw akong lalaki, nu'ng una ayaw ko pang maniwala pero nang tanongin ko si mama ay du'n ko na kumpirma na hindi lang pala ako ang nag iisang anghel sa buhay ni mama, pero ang kapatid ko raw ay matagal ng wala.

“ Anong iniisip mo Tasha? ” Napa kurap ako ng ilang beses ng marinig ko ang boses ni mama.

“ Wala ma. Na alala ko lang po si Kuya. ” Bahagya akong yumuko at pinaglaruan ang aking dalari.

Napansin ko ang pag ka tahimik ni mama pero maya maya pa ay narinig ko rin ang mabigat n'yang buntonghininga. Umangat ako ng tingin at nakita ko s'yang nakatingin lang sa kawalan, masaya ako... kami ni mama sadyang hindi lang talaga buo ang buhay na meron ako dahil alam ko sa sarili kong may kulang na tao na dapat ay bumuo ng mundo ko.

“ Your kuya was long gone anak. ” Narinig ko ang lungkot sa boses ni mami unti unti
ring namuo ang luha sa sulok ng aking mga mata. “ Me and your dad lasted for 3 years. ”

“ I was 2nd year college when I got pregnant by your dad. We we're so happy, yet we still have doubts because we don't know if our parents would accept it. ”

Nanatili lang akong naka yuko habang pinapakinggan si Mami. 3 years? that's long enough to prove that they love each other.

“ Both of our parents disagreed they said that your dad and I were both a disappointment. And so we risked it, my mother and your dad's mother forced me to abort your kuya. My dad and your dad's dad was busy convincing him to break up with me. ” Pumiyok si mama. Dahilan para tumulo ang luha na namumuo sa sulok ng aking mga mata.