Young Dad • So Junghwan

︎͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏☁︎︎ ︎͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏͏¹.⁹ɞ

tw; emotional

"nayun, daddy belikan donat susu ni" masuk masuk je dah nampak jeongwoo gelisah. mesti tengok pyramid game ni.

"kenapa kau?"

"nayun tak keluar bilik dari pagi tadi, aku risau kalau dia call pakwe senyap senyap ke en?" eh bego, ke situ fikir.

junghwan ketuk pintu nayun, tetapi tiada respon, bahkan bunyi orang bernafas pun takde.

"daddy terjah pintu ni.. nayun" masih tiada respon,

adakah anak ini benar benar tidak baik baik sahaja atau sengaja dicueking bapaknya? stay tuned.

BRAKKK

"NAYUN!!"

-

ruangan kecemasan

jeongwoo hanya terdiam, bukan salah diakan? dia tak keluar pon..

"mcm mana kau boleh tak perasan dia main pisau dapur??" jeongwoo geleng, sumpah dia tak tahu apa apa, dia pun baru bangun nak ajak nayun pergi breakfast.

"jawab la"

"aku tak tahu, aku baru bangun. minjin ngn kau dah keluar, minjin suruh ajak nayun breakfast kat mamak depan tu, end up dia tak bukak pintu... please junghwan... aku sumpah tatau and tak perasan bila dia simpan pisau tu." rayu jeongwoo, junghwan bangun dengan kecewa lalu masuk ke dalam wad.

"nayun" nayun hanya diam. wajah datarnya memandang junghwan, jelas terpalit kerisauan.

"why? why did you hurt yourself?" soal junghwan, jelas dia marah bercampur dengan kerisauan.

"i hate u daddy..." kata nayun berpaling. jantung junghwan seakan terhenti.

"no you don't, now tell me, kenapa nayun buat semua ni?" soal junghwan, jujur dia hampir menangis, nayun hanya memandangnya.

"nayun nak jumpa papa... nayun masuk hospital supaya nayun boleh jumpa papa... bukan macam daddy.. daddy nak halang nayun jumpa papa..."

jantung Junghwan bagaikan ditusuk-tusuk oleh kata kata nayun.

"daddy tak suka eh your attitude mcm ni, daddy tak ajar tau.."

"daddy, you're not even my real dad, yet daddy nak ambil nayun dari papa nayun... and you lied to me..." air mata nayun jatuh.

"you lied to me this whole time... sampai papa mati nnti, you're going to keep lying to me..." junghwan terasa.

ada yang berkecai, tapi bukan kaca

"i don't want to see you anymore... i don't need you anymore, daddy... leave"

junghwan marah, tapi diekspresikan melalui air mata.

"fine... i... i will leave..." junghwan berjalan kearah pintu nak menoleh kebelakang.

"and I'll never come back..."