Konservatuar dördüncü sınıf öğrencisi olan Dalya Alamer, okuyor bir yandan da gittiği mekanlarda şarkı söyleyip harçlığını çıkarıyordu. Annesi ile babasının bu hayattan birer toprak olarak silindiği günden beri hayata olan kini ile birlikte kendisin...
Keyifli okumalar! Şarkılar; Pera- Biri vardı James Arthur- İmpossible
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Geçmişten bir Aralık gecesi;
Tüm evrene yaşadığını haykıran kadın, o akşam bir avuç göz yaşında boğulmak istedi.
Bir mum yaktı kendine, etrafı aydınlansın diye; bir mum söndürdü gördüklerinin yalan olmasını ümit edebilsin diye. Uyudu, güneşli bir güne uyanabilmek için; gözleri birer mıh gibi ayrıldı birbirinden, tekrar aynı şeyleri yaşamamak için.
Anlaşılmak istedi hep.
Zihninin içinde onu yiyip bitiren düşüncelerle savaşıyordu. Güneş doğuyor ya da batıyordu fakat görebilene, hissedebilene, yaşayabilene... Gündüze aşık olan kızı geceye kenetlemişlerdi. Artık görebildiği tek şey Ay'dı. Artık o, Güneş'e her baktığında görebildiği tek şey büyük bir karanlık oluyordu.
Karanlığa alışmaktan daha kötüsü de aydınlığa alıştırıp karanlığa mecbur bırakanlar oluyordu.
Genç kız gökyüzünde gezdirdi zümrüt yeşili gözlerini hallice. Yüzüne doğru yağıp oradan aşağıya süzülen kar tanelerine yarım ağız bir gülüş bahşetti. Ayağının altında birikmiş olan karları biraz daha eşeledi.
Hava soğuktu fakat onun içi sıcacıktı. Sanki onu böyle sıcak tutan üzerine geçirdiği büyük şişme montu değil de kendisiydi. Yaşadığı şeylere rağmen bir kere hayıflanmamış Tanrı'ya şükranlarını sunmaya devam etmişti. Kalbindeki iyilik, biri tarafından yok edilemeyecek kadar derin ve büyüktü.
Evine giden ara sokaklardan bir diğerine daha girdiğinde gördüğü dehşet görüntü ile sarsıldı. Bedeninden bir titreme geçti. Kalbi hiç olmadığı kadar hızlı atarken düşünmek istemiyordu. Yaşadıklarının üzerinden ne kadar geçmişti de böyle bir görüntüyle içi parçalanabiliyordu?
"Ne olmuş sana böyle?" dedi narin ve boğuk çıkan hülyalı sesi ile.
Yerde kanlar içinde yatan ve her bir uzvu âdeta etrafa saçılan kediye doğru ürkek bir adım attı. Öylesine üzgün ve dehşet içindeydi ki hangi caninin bunu yapabilecek bir kalbi olduğunu düşünüyordu.
Etrafta yanan sokak lambaları vardı fakat hangi ışık bu kanlı geceyi aydınlatabilirdi?
Gözleri buğulanmış ağlamaya yüz tutmuş bir ifade ile muhtemelen gri olan fakat kandan rengi zor seçilen kediye bakıyordu. Ağzı kurumuştu. Sanki ağzını açsa tek bir kelime edemeyecek gibi hissediyordu. Bazı anlarda da ağızdan çıkacak olan kelimenin ne anlamı vardı ne de lüzûmu. Hiçbir kelime kaybolan bu canı getirmeyecekti.
Genç kız yere doğru dizlerinin üzerine çömeldi ve bir evin kapısının önüne doğru fırlamış olan tasmayı eline aldı. Bandı kırmızı, isminin yazılı olduğu yer gri olan tasmaya adını öğrenmek gayesi ile ters çevirip baktı.
