İdol Boyfriend ~Hyunlix

26~ İYİ GECELER TOKYO!

3 gün sonra

Felix pov;

Dün gece Jisung ile Japonya'ya geldiğimizden beri içimde oluşan heyecan tarif edilemezdi. Bir haftadır Hyunjin'i göremiyor olmam müthiş bir özlem oluşturmuştu içimde. Yeniden konserde bir araya gelecek olmamız deja vu hissi yaratıyordu.

"Felix, Hyunjin birazdan sahneye çıkacak ama sakin kal tamam mı?"

Jisung'un sözleri üzerine gergin bir sırıtış bıraktım ortaya.

"Umarım.."

Yine en önde kabak gibi ortadaydık Jisung ile. Hyunjin'in sahneye çıkmasına da az kalmıştı.

Ben Jisung ile gergin bir şekilde beklemeye devam ederken sahneye giriş yapan Hyunjin ile gözlerimin dolmaya başladığını hissettim. Deli gibi özlemiştim şu kısacık sürede.

Sahneye çıktığında kopmaya başlayan çığlıklar kulaklarımı tırmalarken süzmeye başladım aşık olduğum adamı.

Sadece bir hafta geçmiş olmasına rağmen zayıflamıştı. Enerjik görünmesine rağmen bedeninin zayıf düştüğü besbelliydi.

Hyunjin mikrofonu dudaklarına yaklaştırıp şarkıya başladığında içimi kaplayan huzur bambaşka hissettiriyordu.

Aynı o günkü gibi..herşey tekrarlanıyordu sanki. Hyunjin'in benimle ilk göz temasını kurduğu o an sanki henüz beş dakika önce yaşanmış gibiydi.

Dakikalar dakikaları kovalarken Jisung elimi sıkıca kavramış bana güç vermek istercesine dinliyordu Hyunjin'i. Bende dolu dolu gözlerimle melek gibi sesin kulaklarıma doluşunu hissettim sürekli.. böylesine seviyordum onu. Her bir zerresine aşık olduğum adamı bir haftalığına görmediğim bir süreçte tekrar tekrar ne kadar çok aşık olduğumu anlamış oldum. Melek gibi sesini dinlerken, zayıf ama bir o kadarda kaslı bedenini süzerken anladım onu ne kadar çok özlediğimi..

"Sırada son şarkım var! Hazır mıyız Tokyo?!"

Çığlıklar yükseldiğinde dolu dolu olan irislerimi Hyunjin'in yüzüne odakladım. Bizim şarkımızı söyleyecekti..

Arka dansçılardan biri Hyunjin'e yaklaştığında müzik başladı ve ikisi uyum içinde dans etmeye başladılar. Bir yandan da şarkıyı söylüyordu Hyunjin..bizim yazdığımız şarkıyı.

Artık dolu dolu olan gözlerimden yaşlar boşalmaya başlamıştı. Birlikte dans ederek söylemeye karar verdiğimiz şarkıyı bir başkasıyla söylüyordu..

Daha fazla tahammül edemeyeceğimi hissetiğim sırada elimi hızla Jisung'un elinden kurtarıp insan kalabalığından zar zor sıyrılmaya çalıştım. Burada daha fazla kalırsam kalbim dayanamazdı..

Jisung arkamdan bağırırken hiçbir şey demeden uzaklaşmaya devam ettim. Taa ki..o tiz sesi duyana kadar.

"LEE FELİX!"

Koskoca konser alanı suspus olmuştu bir anda, müzik de durmuştu. Sadece herkes melek sesli sevgilimin söylediklerine odaklanmış durumdaydı. Bende öyle..

Yavaşça arkamı döndüm ve gözlerimi mikrofondan adımı bağıran sevgilimin gözlerine diktim. Çok utanç verici bir durumdu bu fakat ben hâlâ ne olduğunu sindirememiştim.

"Sahneye gel."

Hyunjin'in söyledikleri kalbimin hızlanmasını sağlarken aynı o günkü gibi ilerlemeye başladım sahneye doğru.

Sahneye çıktığım anda Hyunjin'in dans ettiği arka dansçı sahneyi terk etti. Herkes bize odaklanmış durumdaydı.

Gözlerim Hyunjin'in yüzünü ezberlemek istercesine tararken Hyunjin tek eliyle ellerimi kavradı ve mikrofonu dudaklarına götürüp konuşmaya başladı.

"Çok fazla linç aldım. Sana belli etmek istemedim ama durum ciddiydi. Sonra.. şirket aramızı açtı. Mecbur senden ayrılmak zorunda kaldım."

Hyunjin konuşurken bakışlarımı hafifçe seyircilere doğru çevirim. İnsanlar şok içinde bakıyordu ikimize de. Gözlerimi tekrardan Hyunjin'in koyu kahve irislerine dikip söyleyeceklerini beklemeye başladım.

"Felix..seni herşeyden çok sevdiğimi defalarca kez söyledim. Seni herkesten, herşeyden çok seviyorum. Mesleğimden bile.."

Hyunjin'in söylediklerini idrak etmeye ve çalışırken kaşlarımı hafifçe kaldırıp devam et anlamında başımı salladım.

"Lee Felix..şirket birlikte olmamızı istemiyorsa..bende idollük kariyerime bir son veririm. Senin için.."

Seyircilerin çığlıkları ve haykırışları yükselmeye başladığında Hyunjin onlara aldırış etmeden konuşmaya devam etti.

"EĞER BENİM CANIMDAN ÇOK SEVDİĞİM OĞLAN İLE OLMAMI İSTEMİYORSANIZ BENDE İDOL OLARAK KALMAYA DEVAM ETMEM! BIRAKIYORUM KARİYERİMİ! İYİ GECELER TOKYO!"

Melek sesli sevgilim sözlerinin hemen ardından dudaklarıma kapandığında donakaldım. Hyunjin insanların çığlığı eşliğinde öpüyordu dudaklarımı. Ben henüz söylediklerini idrak edememişken birde özlemle dudaklarımı öpmesi..ne tepki vereceğini şaşırmış durumdayım.

Sadece ânı yaşamaya karar verdim ve sevigilimin esir aldığım alt dudaklarını emmeye devam ettim.

(Hyunjin'i siyah saçlı düşünün)

Hyunjin uzun bir öpüşmenin arından üst dudağımı hafifçe ısırıp dudaklarını ayırdı ve alnını alnıma yasladı. Etraftaki çığlıkları duymuyordum artık. Sadece sevgilime odaklanmış durumdaydım. Ve hasret kaldığım o dudaklara..

"Hyunjin...ben özür dilerim.."

"Niçin Felix? Özür dilenecek bir şey yapmadın ki."

"Herşeyi mahvettim..."

"Hayır Felix hiçbir şeyi mahvetmedin. Aksine..sana olan sevgimin ne kadar büyük olduğunu anlamamı sağladın. Seni seviyorum."

∆∆∆∆∆

Bu bölüm gram içime sinmedi :(( siz beğenmişsinizdir umarım.

Sonraki bölümde görüşürüz 💘