The Only Exception 29
"Are you going home?"tanong ni, Lexie sa'kin
"Kaya nga didiretso ka ba ng uwi sainyo?"sunod na tanong ni, Lily sabay sabay kami ng flight papuntang Philippines
"No,"iling na tugon ko rito "I'll stay sa hotel kung saan magaganap yung fashion show."sagot ko
"May 1 week rest ka pa naman bago yung show pwede kang dumalaw sainyo."sehasyon ni, Lexie saka inabot sa'kin ang mask at Cap para suotin ko dahil pababa na kami at baka may makakilala sa'kin
Walang may alam na ngayon ang balik ko sa Philippines ni request ko din sa agency na dapat walang makaalam
"I'll think about that for now I want to rest."sagot ko rito pareho naman silang tumango saka kami sabay na lumabas ng airport
"Wait lang tatawagan ko lang si, Kuya Sin para sabihing nandito na tayo."paalam ni, Lily saka medyo lumayo habang may dinadail sa phone
"I heard, Sir Charles confess to you."halatang nang aasar na wika ni, Lexie na ikinailing ko na lang
"I already have someone who's waiting for me, Lexie and I don't have interest to our boss."sambit ko rito
"Talaga?"gulat nitong tanong tumango naman ako
"I already mentioned it to, Lily."sambit ko
"Ganun? Hindi man lang sinabi sa'kin."reklamo nito na mahinang ikinatawa ko
"Maybe because she wanted to respect my private life."pagpapakalma ko rito sakto namang naglalakad na ulit palapit si, Lily at halatang tapos na makipag-usap
"Wait lang daw tayo nandyan na daw siya eh," bungad nito ng makalapit siya
"Ikaw, Lily ah hindi mo sa'kin sinabi na sinabi na pala sayo ni, Rie na may special someone na siya."pag rarang ni, Lexie rito
"Sorry not sorry."natatawang wika ni, Lily rito halatang mas inaasar lang si, Lexie
Natigil lang sila sa pag babangayan ng dumating na ang service namin. Tahimik lang ako buong biyahe habang papunta sa hotel
Hindi ko maiwasang isipin sila kasama ang anak namin dahil sa pag kakaalam ko malapit lang sa Condo Building nito ang Hotel kung saan kami mag sstay
Hindi ko maiwasang kabahan kung pano ako mag papakita ang daminh tanong na gumugulo sa isip ko mga what if.
Ako pa rin ba ang babaeng mahal niya? Hinintay kaya niya ako tulad ng pangako niya? Galit pa rin kaya siya sa'kin?
"Ayos ka lang, Rie?"napalingon ako kila Lexie at Lily na parehong nakababa na sa Van mukhang hindi ko nalamang nakarating na pala kami
"Oo, may iniisip lang."sagot ko saka kinuha ang gamit ko bago bumababa ng dire diretso na kami sa loob ng Hotel
"Sa room 26 ka, Rie tapos kami ni, Lily sa 25 kung may kailangan ka katok ka lang sa door namin or tawagan kami."sambit ni, Lexie pag katapos ibigay sa'kin ang key card pagsakay namin sa elevator
"Salamat."kiming ngiting wika ko pag tapos kong tanggalin ang mask na suot ko "Magpahinga na lang kayo at huwag niyo akong masyadong alalahanin dahil mag papahinga lang din naman ako."turan ko rito sakto namang huminto na ang elevator sa floor namin saka kami lumabas
" Basta pag may kailangan ka tawagan mo lang kami."bilin ni, Lexie napailing na lang ako saka ngumiting tumango kahit kailan talaga sobrang maalaga sila sa'kin
Isa sila sa mamimiss ko sa oras na matapos ang contract ko sakanila
Pagpasok ko sa loob ng room ko ay sumalubong sa'kin ang malaking kama at dahil pagod sa biyahe ay hindi ko na nagawang libutin pa ang buong kwarto at nag diretso ako rito at nahiga
Pa pikit pikit pa ako ng magising ako dahil sa gutom. Napa hikab na lang ako at kahit inaantok pa ay bumangon na ako
Kumuha lang ako ng maluwag na pants at oversized na tshirts saka pumasok sa loob ng bathroom para mag hotbath at mahimasmasan ako
Bago lumabas ng kwarto ko ay kumuha ako ng suot kao ng jacket, mask at sumbrero mas maganda yung nag-iingat kaysa sa may makakilala sa'kin
Kinuha ko ang wallet at cellphone ko 11pm kaya sure akong wala na gaanong bukas na restaurant siguro puro fastfood restaurant na lang ang bukas
Pumara na lang ako ng taxi at nag pahatid sa 7/11 ang convient store kung saan ako madalas noon saktong yun din ang pinaka malapit na store kung saan pwedeng kumain
Kumuha lang ako ng cup noodles, water bottle, chips and beer at mabilis itong binayaran sa counter
Pinili kong umupo kung saan ako madalas umupo noon dahil medyo hindi yun na iilawan kaya sure akong wala sa'kin makakakilala sa oras na nag-tanggal ako ng mask
Habang hinihintay maluto yung noodles ko ay yung beer muna ang pinag tyagaan ko at yung chips bilang pulutan
"Pwedeng maki share ng table?"wala sa oras na nabulunan ako sa kinakain kong chips ng may umupo sa upuang nasa harapan ko
Mabilis naman ako nito inabutan ng tubig pero instead na tanggapin ito yung beer na hawak ko ang ininom ko
"You're still into beer, huh?"napatigil ako sa pag-inom ng mapagtantong pamilyar sa'kin ang boses ng nag-salita
"Hindi ko alam nakauwi ka na pala rito."sunod sunod ang nagawa kong pag lunok saka unti unting nilingon ang taong matagal ko ng gustonh makita
"Demetrius..."kusang lumabas na lang sa labi ko ang pangalan nito habang titig ma titig ako sakanya
"Oh wow! Hindi na, Prof Kamiyama."natatawang wika nito, bakit ganun hindi ba siya galit sa'kin?
"You're not my Prof anymore.."I mumbled, gusto ko lang talagang gawin ay ang tumayo at yakapin siya pero hindi ko magawang ikilos ang katawan ko pakiramdam ko na stiff na lahat ng part of my body
"Isn't that good?"nakangiting tanong nito, pakiramdam ko nag-loading ang utak ko sa sinabi nito dahil hindi ko nakuha ang gusto niyang iparating
"Are you back for good?"tanong nito wala sa sariling tumango ako
"Oo,"
"Am I still your only exception?"biglang kumabog ng mabilis ang puso ko. Did he wait for me?
"Yes! How about you? Am I still your Only Exception?"balik tanong ko rito. Pakiramdam ko hindi na ako huminga habang hinihintay ang sagot nito
"Have you forgotten what I told you before? It's either you or no one, Henrietta."hindi ko na napigilan ang luhang tumulo sa pisngi ko ng marinig ang sinabi nito
Para bang nakahinga ako ng maluwag na para bang yun lang ang hinihintay kong sabihin niya para mapanatag ang loob kong meron pa. May pag-asa pa na ako pa rin at tumupad siya sa pangako niya
"I'm back... "Pigil ang luhang ngumiti ako rito saka tumayo, tumayo rin siya saka dinipa ang dalawang braso na para bang hinihintay nitong yakapin siya
" Welcome back, Henrietta."kasabay nun ay ang pag hakbang ko palapit sakanya at niyakap siya
" I'm home, Demetrius..."Hindi ko napigilan ang mapahikbi Hindi dahil sa sakit kung hindi dahil sa sobrang kasiyahan
"Welcome home, Henrietta. Uwi kana... Umuwi kana sa'kin—sa'min.."bulong nito humigpit ang yakap ko rito saka sunod sunod na tumango
"Uuwi na ako sayo, Demetrius. Mahal na mahal kita buong buo walang kahit ano. Mahal kita." madamdaming wika ko rito
Napahiwalay ako ng yakap rito ng kalasin niya ang pagpag kakayakap sa'kin. Nakatingin lang ako rito ganun din siya sa'kin
"Mahal kita, Henrietta... Mahal na mahal."nakangiting wika nito saka masuyong hinaplos ang pisngi ko
"Sobrang na miss kita."madamdaming wika nito at bago ko pa masabing miss na miss ko na rin siya ay naangkin na nito ang labi ko
Pumikit na lang ako at buong pusong tinugon ang halik nito... Puno ng pagmamahal, pag-iingat at pangungulila ang bawat galaw ng labi nito....
YOU ARE READING
Brave Queen Series 1: The Only Exception ( COMPLETED)
General FictionThe Brave Queens Series Henrietta Varlice the leader of Brave Queens Kilala ang Brave Queens sa buong Universidad bilang mga palaban na babae... May Limang Membro ang Brave Queens Ngunit ano nga ba ang kahinaan nila? Para sa mga kapwa nila Studyant...
