Derinlerde bir yerde bir ses kulağımın dibinde yankı yapıyordu.
"NERDESİN MATİLDA?."
Beni sürekli arayan ama bulamayan biri, bulamayacak çoğu kişinin sesiydi o.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
TUTSAK.
(Tamamen kurgusal karakterlerden oluşmaktadır.)
(Kitap+18,cinsellik ,cinayet ,kan ,şiddet ve argo içermektedir.)
LA ESPADA~ ETERNAL RAİJİN
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
...
Kaybediş, kaybedeceğim çok şey vardı. Gururum, hırsım, duygularım ,acımasızlığım bunları her an kaybedebilirdim. Kaybedeceğim hiç bir şey yoktu, umutlarım, hayallerim, hisslerim.
Ailem koca bir hüsrandı, bu hayatta gelme amacım bile ben doğmadan yıllar önce planlanmış bir oyunu ilerletebilmeleriydi. Ben oyunun içinde doğmuştum, en oyun dışı oyunun içinde olan eleman bendim.
Beş yaşıma bastığım ilk gün koca bir sınava sokulmuş ve bu sınavı kaybederek bu hayattın acımasızlığıyla karşılaşmıştım. Annem profesör Sara Mandolat , hiçbir zaman çocuk sahibi olmak istemediğini söylemiş babama uzun yıllar boyunca. Babam, Utku Mandolat ise tam tersi için çabalamış. Her zaman çocuk sahibi olmak istiyormuş, annemi ise kandırmak kolay değildi bunu bilerek zaaflarıyla oynamış.
Annem gençlik yıllarından başlayan 'üstün zeka çocuklar' projesi için denek bir çocuk embriyosu aradığını hep söylemişti babama, babam ise denek yerine saçma bir fikir atmış annemin önüne.
"Çok basit Sara, hem o bizim bir parçamız olacak elimizde kendi genimizi muhteşem haline getireceğiz sonrada..."
"Saçmalıyorsun Utku ben çocuk falan doğurmayacağım."
"Hadi ama Sara bunu projemiz onca yılın intikamı için yapacağız. Sen ve ben Sara, minik bir fedakarlık yapacaksın hayatım sonrası ise tahmin edemeyeceğin türden."
"Peki ya çalışmazsa o zaman genetiği hasta, bozuk bir çocuğun yüzüne bile bakamam ben."
"Ah benim güzel karım, unutma ki ben asla başarısız olmam ve biz asla kaybetmeyiz."
