Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
Sınır koymak istemiyorum , biliyorum zaten geçilmeyecek.
Bir süre sonra geçilse bile bölümü hazır ettiğim an yayınladığım için pek bir anlamı yok açıkcası. Ama destek olursanız ve kitabımızın daha çok kişiye ulaşmasını sağlarsanız çok sevinirim.
İyi okumalar🌹
"Ateş abi" diye bir fısıltı dökülürken dudaklarımdan Ayazda kafasını benim baktığım yöne çevirmiş ve anlamaz gözlerle karşısında ki yabancı adamı süzmeye başlamıştı.
Ateş daha önce hiç görmediğim sertlikte bir yüz ifadesi ile bir bana birde Ayaza bakıyordu. Alnında ve boynunda sinirden şişmiş damarları , gözlerinden fışkıran alevler oldukca öfkelendiğini açıklıyordu.
Hemen belimdeki sıkı kollardan kurtularak kendimi doğrultmuş ve Ayazdan uzaklaşarak Ateşe doğru yürümeye başlamıştım.
"A-Ateş abi, senin ne işin var burada?" demiştim kekeleyerek. Sanki Ayazla kötü bir şey yaparken yakalanmış gibi her yerimi panik duygusu kaplamıştı.
Sakinleşmeye çalışır gibi derin nefes vererek üstüme yürümüş ve "O siktiğim telefonunu açsaydın bilirdin!" diye kükremişti adeta.
Gözlerim sarfettiği sözden dolayı şokla açılırken birde bunu Ayazın duyması beni hem sinirlendirmiş hemde utandırmıştı.
Kimse arkaşlarımın yanında bana böyle davranamazdı!
Cevap bile vermemi beklemeden kolumdan tutmuş "Hadi gidiyoruz!" diyerek beni peşinden sürüklemeye başlamıştı.
Buna izin veremezdim!
Kolumu soğuk ellerinden kurtarmak için bir kaç kez kendime doğru çektikten sonra başarılı olmuş ve Ateşe arkamı dönerek bize, ne olduğunu çözmeye çalışır gibi bakan Ayazla göz göze gelmiştim.
Ayaz anlaşılan Ateşten uzaklaşıp ona doğru adımladığımı görünce bir sorun olduğunu varsaymıştı ki yanıma gelerek "Bir sorun mu var? İstemiyorsan gitme." demişti.
Arkamı döndüğümde gözlerindeki dehşet verici ifade ile Ayaza bakan Ateşle karşılaşmıştım. Hemen Ayazın lafına atlamış ve "Sana ne lan, sen kim oluyorsun da karışıyorsun?" demişti ürkütücü ses tonu ile.
Ayaz herhalde gerginlik çıkmasını istemediğinden Ateşi umursamadan bana dönerek "Abin mi?" demişti.
Herhalde abi dediğim için öyle sanmıştı.
Ateşe beni rezil ettiği için oldukca sinirliydim ve bu sinirimi onu dahada sinirlendirmekle geçirmekten başka bir planım yoktu.
Yüzümü Ateşe dönerek siyah harelerine bakmış ve dudaklarıma sinsi bir gülüş kondurarak "Abim sayılır Ayaz'cığım, şimdi boş verelim bunları ben sana numaramı vereyim. Müsait olduğun zaman haberleşiriz, gelip alırsın anahtarını. Acelen yoksa tabii ki?" demiştim hinlik kokan sesimle. Anahtar demiştim çünkü dün gece Ateşe ceket meslesini anlatmıştım.
Ayazın kararsızlığı yüzünden okunurken bir sorun olmadığına kendini inandırmış, mecburen beni onaylayarak telefonunu bana uzatmıştı.
Hemen telefon numaramı yazmış ve Meva diye kaydetmiştim.
Tabi bunlar olurken gözlerinden ateş fışıkran Ateş her an Ayazın üstüne atlayarak onu parçalara ayıracak gibi duruyordu.
YOU ARE READING
İMKANSIZ +18 ( yarı texting)
Teen Fiction"Sana karşı sabrımın sonuna geldim!" diye fısıldadıktan sonra sanki olabilecekmiş gibi bana biraz daha yaklaşmıştı. Bakışlarım önümdeki koca bedene inat yakalanmamak için kilitli kapıya dikilirken dudaklarıma değen dudaklarla gözlerim kocaman açılmı...
