CHAPTER 4

16 3 0
                                    

Dam's POV.

Nag-iimapke na ako ngayon ng mga gamit. Ang bilis lumipas ng isang linggo, today is the day that we are leaving to go to our province.

"Sweetie. Ok ka na?" I heard dad calling me mula sa labas ng kwarto ko.

"Opo dad. Malapit na." Sagot ko naman pero pumasok na sya at umupo sa kama ko.

"You sure you're going sweetie? You can go with Lheshian sa New York if you want para may kasama ka." Dad offered but I declined.

"No dad. I can handle. Besides, susunod din naman daw sa atin si Lhes next week." I said as I continued to pack up my things.

"Ok, if you say so." Sagot nalang ni dad at nagpaalam nang hihihintayin ako sa may kotse.

My dad and I were already on our way para pumunta sa province. And the traffic is so heavy. Para ngang hi di kami umuusad dito eh.

I just stared outside of our car's window at pinanood ang mga sasakyang walang tigil Ang kakabusina sa isa't-isa.

Naisipan kong tawagan si Lhes para hindi ako ma bored but he end up chatting with my dad instead. And they're talking about stuffs na Hindi ko alam. Like sige, kayo na mag-ama. Kayo na mag best friend. Sana lang hindi cellphone ko yung ginagamit nyo para may magawa ako diba?

But nevermind. Dad looks like he's enjoying Lhes' company naman and he'll need that para hindi antokin sa byahe.

I'm just thinking about some random things nang tumugtog ang favorite song ko.

Playing:When I Met You, by : Apo Hiking Society.

There I was, an empty peace of a shell
Just minding my own world
without even knowing
What love and life were all about.

Then you came
You brought me out of the shell
You gave the world to me
And before I knew
There I was so I love with you.


"You gave me a reason for my being and I love what I'm feeling. You gave me a meaning to my life yes I've gone beyond existing. And it all began when I met you." I can't help but to sing along.

I still remember, Ito yung kantang palagi saking kinakanta ni mom nung bata pa ako.

Sinasabay ko ang ulo ko sa tugtog nang napansin kong natahimik ang loob Ng sasakyan. When I looked at dads direction, he's also looking at me.

Nabasag ang katahimikan nang biglang may pumalakpak sa kabilang linya.

"Wohhh! Galing mo talaga Dam!" Sigaw ni Lhes na ikinatawa nalang din ni Daddy. Pero mababakas ko padin sakanya ang lungkot.

Dad loves mom so much to the point na nagbago na sya simula ng mawala ito. He's not the usual Chives Parsley na kilala ng lahat. The cheerful and always happy na si dad, I think that side of him was also buried kasama sa hukay ni mom. Sometimes nakikita ko din ulit yon pero maglalaho din agad pag maaalala nya si mom pero seems like almost everything na makikita o naririnig nya would remind him of her. Kagaya ko.

"Dad? Everything alright?" I asked pero tumingin lang sya sa kalsada, habang si Lhes  naman ay natahimik nalang din. Wala na din masyadong traffic Kaya nakakausad na kami.

He just looked at me with a smile. "Naaalala ko lang ang mommy mo. Manang mana ka talaga sa kanya." Dad said without looking at me.

As expected. Palagi Kasi nila sa akin sinasabi na I look just like my mom and I also sounds like her, nakuha ko talaga sakanya lahat from the looks to the attitude.

Dragon Palace's DamselWhere stories live. Discover now