AŞK-I REALE

(5) "Kelebeğin Umudu..."

Satır arası yorumlarınızı ve tepkilerinizi bekliyor olacağım.☺️

Bölüm şarkısı; Zakkum - Seni rastgele sevmedim...

İyi okumalar, sevgili dostlarım.🫀

___&___

Mevlana ne güzel demiş; "Beklemeyi bilirsen, her şey ayağına gelir. Unutma Allah sabredenler ile her zaman beraberdir."

•••

Bana kalan sadece sabretmek ve tevekkül etmekti, ben Allah'a güvendikçe asla yarı yolda kalmazdım. Tıpkı bir fidanının yıllar içinde büyüyüp ağaç olması gibi. Belki zaman alacaktı, tıpkı bir fidanın ağaç olduktan sonra meyve verme süresi gibi...

Belki de benim ilacım, Allah'a güvenip tevekkül etmekti. Zira kalbimi delip geçen zamanlarda bile bu kadar güçlü olmam normal değildi. Elijah'tan ayrılırken kalbimin ağrısını hissetmiştim, öyle ki, tüm bedenime tesir edecek kadar büyük ve yoğun bir acıydı. O an nasıl ayrıldığımı bile bilmiyordum. Şimdi olsa belki de yapamazdım, ayrılamazdım. Peki o zaman nasıl yaptım? İçimdeki imanın kuvveti miydi beni buna iten?

Ameliyattan çıktıktan sonra yorgunlukla odama geldim, kapıdan içeri geçer geçmez tam karşımda, masanın üzerinde olan, bana derin duygular hissettiren bir buketi görmüştüm. Bu çiçekler aklımda tek bir ismi düşürürken bir süre olduğum bu durumun sadece hayal gücüm olup olmadığını sorguluyordum. Nereden çıkmıştı şimdi, aklını karıştıran, onu eskilere götüren bu çiçekler neden buradaydı. Elijah iki hafta önce gitmemiş miydi?

Geçmiş

"Neden bu çiçekler?" Genç kız merakına yenik düşerek sorduğunda Elijah çarpık bir şekilde gülümsedi. "Beyazlar, tıpkı senin masumluğun gibi. Nazeninler, tıpkı senin gibi. Anlamlılar, tıpkı aşkımız gibi." Genç kız içinde hareketlenen kelebekler ile gülümsedi. İçindeki küçük kız çocuğu bu sözler üzerine kalbinde dans etmeye başlamıştı.

"Anlamı ne?" Genç adam duyduğu soru ile içten bir şekilde gülümseyip "Aşk ve cesaret anlamına geliyor. Bizim aşkımız gibi, cesaretten doğuyor." Genç kız elinde olamadan güldü. Seviyordu bu adamı, içindeki kız çocuğu bile onu seviyordu. Genç adamın bakışları Camelia'nın gülüşüne takıldı. Gülmek bir insana nasıl yakışırdı? Gülmek insanı ne kadar güzelleştirirdi? Onun sevdiğini kalbini hızlandıracak kadar güzelleştiriyordu.

"Elijah," Genç kız teşekkür etmek istese de sadece ismi çıkmıştı dudaklarının arasından. Ses telleri neden şimdi işlevlerini yitirmişti? "Efendim güzelim?" Elijah devam etmesini beklediğinde genç kız utanarak yanağına bir buse kondurdu. Kendisi de şaşırıyordu, asla birisine karşı bu kadar yakın davranmazdı ama bu adam farklıydı. Onun kurallarını yıkacak kadar farklıydı. Genç adam bir süre kendisine gelemedi. Yanağında oluşan karıncalanma tüm bedenini sarmaya başladı. O kadar kısa sürede nasıl öpüp geri çekilmişti? Hissedememişti bile!

"Bende, bende seni seviyorum." Elijah bu öpücüğün seni seviyorum demek olduğunu, utancından söyleyemediğini anlamıştı. Genç kız utanmıştı, ilk defa bir erkeğe bu kadar güvenip yakındı. "Ders." Genç kızın hatırlattığı konu ile Elijah'ın yüzü hızla düştü. Ne vardı biraz daha vakit geçirselerdi? "Tamam, bu okul bir bitsin, bakalım nasıl kaçacaksın?" Genç adam ne zaman onu utandırsa genç kızın kaçacağına alışamamıştı. Seviyordu, saklayacak da değildi! Seviyorsa tam seviyordu.