Nadir taşlar gibi parlar
Kalbim taştan ama aşk var
;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Şaka mı yapıyordu?
Annesi doktoru çağırmak için çıktığında yeniden Ayça'ya döndüm. Çatık kaşları ile bana bakıyordu.
"Ayça-"
"Kimsin sen? " soğuk sesi ile yutkundum.
"Kerem ben. Sevgilin. " Bu sefer o duraksamıştı.
"Yalan söyleme, ben esmer severim. Kumralları annesi sevsin. " ciddi ses tonu ile kaşlarım havalandı.
"Allah Allah? Kerem seni seviyorum derken hiç esmer sever gibi bir yanın yoktu. " onunda kaşları havalanmıştı.
"Bana bak Kerim-"
"Kerem. " göz devirdi.
"Bana ne. Şuan benim için bir yabancısın. Ha Kerem ha Kerim. " kendimi ona doğru yaklaştırmam ile yastığına yaslandı.
"Ayça. Sevgilinim ben senin. " duymamış gibi yapıyordu.
"Uzaklaş benden. Seni şu sarı kafanla ciddiye alamıyorum. Git başkasını kandır. " gözlerimi kapattım.
"Ayrıca benim sevgilim var. Adı da Efe. " duraksadığımda ona baktım.
Açılan kapı ile oraya döndüğümde Erkin ile bir çocuğun daha girdiğini görmüştüm.
Arkalarından gelen Barış hızlıca yanıma adımladığında Ayça'ya baktım.
"Efe! " sevinçle konuştuğunda duraksadım. Efe eski sevgilisi olan Efe miydi?
Efe denilen çocuk ona sarıldığında ellerimi sıkıyordum. Ani bir hareket ile oturduğum yerden kalktığımda Barış hızlıca kolumu tutmuştu.
Nefes alışverişlerimi düzene sokmaya çalışıyorken kulağıma eğilen Barış ile sarılan ikiliye bakıyordum.
"Doktor şuan annesiyle konuşuyor. Kısa süreli bir hafıza kaybıymış. 1 veya 2 haftalık. Geçirdiği son bir seneyi hatırlamıyor." sinirle kolumu çektim.
"O çocuk şu an benim sevgilime sarılıyor! " dişlerimin arasından fısıldadığımda Erkin'de yanıma gelmişti.
"Abi.. Birazdan göndereceğim onu. Annem aradığı için gelmiş. " sinirle yüzümü sıvazladım.
Bakışlarım Ayça'yı bulduğunda onun yanağını öpmüştü.
Bu bardağı taşıran son damla olurken sinirle kendimi geri çektim.
"Çık dışarı. " çocuğa ithafen konuştuğumda bana bakıyordu.
"Çık dışarı." sakince nefesimi verdim.
