30- İmkansız

520 45 129
                                    

Medya:Sufle-Pus

30. bölümümüz hayırlı uğurlu olsunnn (Acilen dışarı çıkmam gerekti baya bir saat kaçtı özür dilerim sizdenn)

***

Ardıç Karaman'ın anlatımıyla

Telefonu kapattıktan sonra direk yanımda oturan Asır konuştu.

"Abi tamam sürpriz de saçma değil mi? Erken gitsen ne olur?" Kafasına vurdum kendimi tutamayarak.

"Abartma lan. Beni erken görünce mutlu olur işte." Bu sefer arabayı ben değil abim kullanıyordu.

"Yok, kanka. Ben beğenemedim." Gökay da ekledi.

"Bence de."

"Kesin lan sesinizi. Özledim işte yavrularımı. Size ne?" Abim dikiz aynasından bana bakıp sırıttı.

"Hangi yavrularını? Dünyada eşi benzeri olmadığını düşündüğün karın mı, yoksa karnında taşıdığı ve yüksek ihtimalle birbirlerinin aynısı olan bebeklerin mi?"

"Hepsini özledim." diyerek alayla dalga geçtim. "Gökay?"

"Efendim, abi?"

"Baba olmaya alıştın mı sen?" diye sordum. Bende bir baba adayı olduğum için biraz geriliyordum doğal olarak. Gökay tebessüm etti.

"Dünyanın en güzel duygusu abi. Meltem ile tanıştığımda da öyle duyguları hissederken şimdi yanına bir can daha eklendi. Mükemmel bir duygu." Yakında daha geniş bir aile olacaktım. Bu beni mutlu ediyordu.

"Peki bocalamaktan korktuğunda ne yapıyorsun?"

"O zaman Ecem'i kucağıma, Meltem'i göğsüme yatırıyorum. O anki hissiyatı düşününce değil korkmak düşüncesi aklımdan bile geçmiyor."

"Sende artık ikizlerin doğunca kıskançlıklar başlar. İkinizde birbirinizi çocuklarınızdan kıskanırsınız."

"Olabilir valla."

"Abiciğim?" Dikiz aynasından abime baktım. Sesi gergin geliyordu. "Kapının önündeki araba bizimkilerin arabalarına benzemiyor. Kimin arabası bu?"

Abim arabayı benim, Asena'nın ve Tuna'nın arabası yüzünden biraz geriye parketmişti. Biraz öne eğilince bahçeye geçiş yapan kapının önünde tanıdık olmayan bir araba gördüm.

"Bilmiyorum, bakalım." Arabadan inmek için kapıyı açacakken dışarı biri çıktı. Serkan ve kucağında Asena.

Damarlarımın belirginleşmeye başladığını hissediyordum. Benim karıma benden başkası dokunamaz.

"Siktir, Asena." Hızla kapıyı açıp indim arabadan. Serkan beni görünce hızla Asena'yı arka koltuğa koymaya çalıştı.

"Bırak lan karımı!" Asena'yı ne yapacağını bilemeyerek hala kucağında tutmasına daha çok sinirlendim.

"Asena, benimle geliyor." dedi sert sesiyle. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes verdim.

ANLAŞMA (Tamamlandı)Where stories live. Discover now